อันแคนนี่ เอ็กซ์เมน #544 | เล่มสุดท้าย | มีแต่ผมที่ยังอยู่ที่นี่

 มนุษย์กลายพันธุ์(Mutant) คือวิวัฒนาการลำดับถัดไปของมวลมนุษย์ , การเกิดมากับพลังและความสามารถที่เกินกว่าค่าเฉลี่ยของมนุษย์ธรรมดา แต่ ความเกลียดและความกลัวในตัวพวกเขามาจากความแตกต่าง

Charles Xavier มีความฝันให้มิวแตนท์และมนุษย์ใช้ชีวิตร่วมกันได้ และ อยู่กันไปจนถึงจุดสิ้นสุด , เขาได้ก่อตั้งโรงเรียนที่ได้สร้างทีม มิวแตนท์ฮีโร่ ชั้นแนวหน้า

Professor X : ฟังทางนี้หน่อย เอ็กซ์เมน นี่ ศาสตราจารย์ซาเวียร์กำลังเรียก ย้ำอีกครั้ง ศาสตราจารย์ซาเวียร์กำลังเรียก !
Professor X : พวกเธอไปอยู่ไหนกันหมด ? เกิดอะไรขึ้นกับพวกเธอ ? และ จีนอยู่ไหนแล้ว ?

มันเคยเป็นช่วงเวลาอันราบรื่น ตอนที่มวลมนุษย์ไม่รู้เรื่องที่เกี่ยวกับมิวแตนท์และความฝันนั้นเหมือนจะบรรลุผล. หลายปีผ่านไป  สปีชีย์ที่แตกหน่อออกมาต้องเผชิญกับความตายและในจำนวนที่ไม่น่าเชื่อเสียด้วย  พวกเขาไม่เคยคิดฝันว่าจะเป็นอย่างนี้ , มันมาไกลเกินกว่าจะอยู่ร่วมกัน , พวกมิวแตนท์พบว่าพวกเขาแตกแยกและแตกแยกไปมากมาย  จนกระทั่งเกือบทั้งหมดของสปีชี่ย์ที่เหลือต้องใช้ชีวิตอยู่บนเกาะเล็กๆริมฝั่งซานฟรานซิสโก

( พวกเอ็กซ์เมน เฟิร์สคลาสก็เข้ามาและรายงานสภาพปัจจุบันให้ฟัง )
Cyclops : จีนตายแล้วครับ และ ตอนนี้ ไซคล็อปกำลังบัญชาการอยู่ !
Iceman : ไอซ์แมนจากไปพร้อมกับวูล์ฟเวอรีน !
Angle : แองเจิ้ลกำลังสู้กับเอ็กซ์ฟอร์ซ !
Beast : บีสต์แยกตัวไปตั้งนานแล้ว !

และ ตอนนี้ Schim แบ่งทีมออกจากกัน ...

 X-ที่ไหนสักแห่งหนึ่ง
บนโต๊ะไม้มีหนังสือเล่มหนา หน้าปกเขียนว่า THE UNCANNY X-MEN
ใครบางคนกำลังเปิดออกอ่าน

??? - มาดูกันเถอะ ....
??? - " หลักสูตรการศึกษาของโรงเรียนที่แยกออกมาเป็นการเฉพาะในเขตเวสเชสเตอร์ของนิวยอร์ก ...." ใช่ นั่นมันเหมาะสมดี
??? -  ถูก ถูกต้อง ใช้ ทั้งหมดนี้ดูเหมือนไปได้สวย ยกเว้นในตอนสุดท้าย .. เยี่ยม เยี่ยมมาก -- ลบมันออกและดำเนินต่อไป
??? -  การถ่ายเลือดใหม่ของกลุ่มเฮลไฟร์คลับส่งเซนติเนลรุ่นใหม่เข้าโจมตียูโทเปีย สก็อตต์ โลแกน และ พวกวัยรุ่นที่กำลังฝึกฝน ต้องเผชิญหน้ากับมันเพียงลำพัง ..

          ก่อนหน้านั้น ด้วยคำยินยอมของคุณซัมเมอร์ส ทำให้ อีดี้ โอคอนโว ( Oya) ได้เปลี่ยนตัวเองเป็นวัยรุ่นและเป็นฆาตกรในความหมายที่คลุมเครือ . นี่เป็นความขัดแย้งอันตึงเครียดที่นำไปสู่การแตกแยกอย่างเต็มรูปแบบภายในหมู่เอ็กซ์เมน , โดยพื้นฐานแล้วพวกวัยรุ่นไม่น่าต้องเข้ามาร่วมรบด้วย

??? - โลแกนเชื่อว่าพวกเขาควรจะเป็นเด็กและได้วิ่งเล่น สก็อตต์เชื่อว่านี่อยู่ในช่วงเวลาอันมืดมิด พวกเขาไม่อาจมองในแง่ดี  นั่นทำให้เกิดการลงไ้ม้ลงมือต่อกัน   ดูคล้ายกับเป็นภัยที่ลางเลือน มันดูจะสูญเสียไปทั้งหมด จนกระทั่ง  พวกนักเรียนยื่นมือเข้ามาเกี่ยวข้องด้วยตัวพวกเขาเอง

 Mr.Sinister : แน่นอนล่ะ ตอนที่การสู้รบจบสิ้นและทำหัวให้เย็นลงแล้ว โลแกนและซัมเมอร์ก็ปรับความเข้าใจกันเพื่อผลประโยชน์ของชาติพันธุ์มิวแตนท์

Mr.Sinister : มันจะจริงเร้อ ?

 Mr.Sinister เดินถอดเสื้อผ้าตรงเข้าไปในห้องหนึ่ง

เขาสั่งให้เดินเครื่อง แล้ว ใบหน้าของเขาก็เหลือเพียงโครงกระดูก ?

 อีกด้านที่ X-DANGER ROOM , UTOPIA

Iceman กำลังสนุกกับการฝึกซ้อมแบบตลกเฮฮาในสไตล์ของเขา

 Cyclops มอง Iceman อยู่ด้านนอก Dangeroom
Cyclops : ฉันจำได้ตอนที่นายโดนคัดออกด้วยสิ่งนั้น ( เครื่องกลไอน้ำที่ Iceman ชนร่วงในหน้าที่แล้วครับ )
Iceman : อะไรกัน นี่ผ่านไปสิบนาทีแล้วหรือ ? นี่เป็นการใช้โปรแกรมครั้งที่สี่ของฉันเองนะ  ถ้าหากนายตั้งโปรแกรมให้เหมืือนเมื่อก่อน Dangeroom  จะอันตรายมากกว่าที่เป็นอยู่ตอนนี้
Cyclops : ไม่ใช่หรอกมั้ง ?
Cyclops : ยานแบล็กเบิร์ดเตรียมพร้อมแล้ว บ็อบบี้  ได้เวลาไปแล้ว ... อะไรที่ทำให้นายยังอยู่ที่นี่จนเป็นคนสุดท้าย ?

 Iceman : เวสเชสเตอร์จะไม่มีแดนเจอร์รูมในครอบครองและคงเป็นงั้นไปสักระยะหนึ่ง. ชายคนหนึ่งก็ยังถูกแช่แข็งเอาไว้
Iceman : เย็นชานะ สก็อตต์ นายจะอัดฉันก็ได้  สำหรับคำพูดสองแง่สองง่ามแบบนั้น มันเป็นสิ่งที่จำเป็นต้องทำน่ะ
Cyclops : ทำไมนายยังเอาแต่ทำเป็นตลกอยู่ได้ ?
Iceman : ... เพราะว่า การคุยถึงสิ่งที่สำคัญมันเจ็บปวดมากน่ะสิ
Iceman : ที่ฉันจากไปเป็นคนสุดท้าย เพราะ ฉันรู้สึกไม่ถูกต้องนักที่จะทิ้งนายไว้ข้างหลัง
Iceman : นาย ฉัน จีน วอร์เรน และ แฮงค์  เราเคยต่อสู้ร่วมกันมา สก็อตต์ อย่าลืมมันเสียล่ะ

 Cyclops : ฉันคงไม่ใช่ระดับมิสเตอร์ ป้อป คัลเจอร์หรอกบ้อบบี้  แต่ นั่นก็เคยเป็นสี่เต่าทองนะ ( หมายถึงวงเดอะบีทเทิล )
Iceman : ไม่ใช่มุขต้นตำรับเลยนะ ( ประโยคที่ Cyclops พูดเหมือนมาจากบทสัมภาษณ์วง เดอะ บีทเทิลนะครับ พวกเขาชอบปฏิเสธว่าพวกเขาไม่ใช่วงป้อป แต่เป็น ร็อกแอนด์โรลด์ )

ทั้งคู่เดินมาเจอ Hope กับ Primal 
Hope ทำความเคารพ Cyclops แล้วจากไป

Iceman :  มันจะเป็นเส้นทางอันยาวไกลแน่...
Iceman : นายจำช่วงเวลาที่เรา ... ได้ไหม ?
Cyclops : แน่นอน ฉันจำได้

 ถัดจากนั้นก็เป็นภาพทุกอย่างที่เอ็กซ์เมนเฟิร์สคลาสเคยประมือมาทั้งหมด

และช่วงเวลาดีๆของพวกเขาที่สอดแทรกอยู่

 Cyclops : แต่ ฉันไม่มีเวลารำลึกความหลังหรอก
Cyclops : มันเป็นเรื่องเปล่าประโยชน์ และ เราเป็นมากกว่าที่เราเป็นในอดีต
Cyclops : เรามีอนาคตนะ ฉันกำลังจะทำให้แน่ใจว่ามันมีแน่นอน
Cyclops : นายออกจากเกาะไปได้แล้วล่ะ

Iceman : ฉันอยากบอกว่านายไม่เคยสนุกสนานเอาเสียเลย แต่นายไม่เคยเจอเรื่องสนุกมากนัก
Iceman : แต่ถึงยังไงก็ตาม ในตอนนั้น นายก็ยังดูสนุกสนานบ้างนิดหน่อย แต่ตอนนี้ ความสนุกสนานของนายมันน้อยลงจนแทบไม่หลงเหลือแล้ว

 X- ที่ไหนสักแห่ง
 Mr.Sinister ที่ถูกป่นเป็นชิ้นๆกลับคืนร่างมาอีกครั้ง
Mr.Sinister : ตอนนี้ เราถึงไหนกันแล้วนะ ?

 Mr.Sinister:  แน่นอนแล้วว่า โลแกนเปิดโรงเรียนอีกครั้งในเวสเชสเตอร์ , เกือบจะชัดเจนว่าด้วยชื่อเสียงที่เลวร้าย โลแกนของเราคงโชว์กรงเล็บออกมา เขาคงได้กวัดแกว่งมันอีก  ขณะเดียวกันสก็อตต์ก็ถูกบีบจากสองด้านด้วยการเดิมพันครั้งก่อนของเขา

Mr.Sinister : มันถูกต้องแล้วหรือ ?
Mr.Sinister : ยอดเยี่ยมเลย แล้วมีอะไรต่อจากนั้นล่ะ

 

 Mr.Sinister ดูแผนผังตระกูลซัมเมอร์และเกรย์

Mr.Sinister : ราเชล เรมี่ แคธเธอรีน, พวกกูธรี่ที่เหลือ และ คนอื่นๆ ฉันจะทำรายการคนที่ไปฝั่งตะวันออก. โอ--และ นั่นมีสิ่งมีชีวิตที่ชื่อโท้ดอยู่ด้วย. โอโรโร่ก็อยากไป แต่ ไซคล็อปเกลี้ยกล่อมให้เธอเปลี่ยนใจ  คุณฟรอสต์สุดที่รัก คุณเบ็ธซี่ อีริก  ราชันย์นาเมอร์  ปิออทร์ และ คนอื่นๆอีกมากยังอยู่. อ่า และ ฉันเชื่อว่า ลูกเจี๊ยบตัวปัญหา คุณ โอคอนโคว หนีออกไปจากปีกที่ปกป้องแล้ว

Mr.Sinister :  บ้อบบี้เป็นคนแรกที่รับคำเชิญจากโลแกนและเป็นคนสุดท้ายที่บอกลา  และ ใครบางคนน่าจะกลับมาในช่วงเวลาของการร่ำลาด้วย ..ฉันคิดว่า.. อืม ...
Mr.Sinister :  แฮ้งค์สิ ใช่แล้ว แฮ้งค์

" แฮงค์ คนเก่าคนแก่ที่น่าเชื่อถือ "

Cyclops : ทำไมนายอยู่ที่นี่
Beast : ฉันจะกลับมาเป็นครั้งสุดท้าย. ดังนั้นฉันขอเปิดใจทั้งหมดอีกสักครั้ง
Beast : ขอให้นายรื่นรมย์กับความหวังอันไร้คุณค่าที่ฝังแน่นอยู่ในหัวของนาย

Cyclops : ฉันไม่สนการดูถูกนั่นหรอกนะ เพราะ ฉันรู้ว่า นายไม่ได้อยากมาที่นี่เพื่อทำอย่างนั้น ถ้ามันไม่ได้เป็นการตัดสินใจที่ยากลำบากนักฉันก็จะทำก็เพื่อช่วยทุกคนให้ปลอดภัย

Beast :  มีเรื่องตลกเกี่ยวกับการตัดสินใจที่ยากลำบาก สก็อตต์  เรื่องพวกนั้นมันไม่เคยจบลงด้วยการที่ส่งนายเข้าไปในห้องลงฑัณฑ์  เรื่องพวกนั้นเป็นแบบนั้นใช่ไหม ?

Beast ยกข้าวของขึ้นเครื่องและ Cyclops เดินจากไป ใครบางคนเรียกเขาจากด้านหลัง
??? - เฮ้ สก็อตต์ !

Iceman ปาก้อนหิมะเข้าเต็มหน้า Cyclops แล้วยิ้มบอกว่า
Iceman : นายไม่ได้แตกต่างจากเดิมเลย
แล้วยานแบล็กเบิร์ดก็ออกเดินทางจากยูโทเปีย

" เมื่อซัมเมอร์สกล่าวลากับเพื่อนเก่าที่สุดของเขา เขาจะ..
" เขาควรจะทำอะไรต่อไป ? "

Mr.Sinister : ฉันรู้ว่า บางสิ่งมันมีแววย่ำแย่ลงในการไปขีดเส้นใต้ความพยายามทั้งหมด  เขาเป็นชายคนหนึ่งที่เข้าใจอำนาจแห่งสัญลักษณ์ดี ใช่ไหมล่ะ ?

สก็อตต์ยกลังมาเก็บภาพในอดีตที่แขวนผนังเอาไว้

Mr.Sinister : และ นั่นคือทุกสิ่งทุกอย่าง ถูกไหม ?
Mr.Sinister :  โอ้ วิเศษ มันวิเศษจริงๆ  และแล้ว การทดลองนี้ก็สิ้นสุดลงแล้ว
Mr.Sinister :  ยินดีด้วย เอ็กซ์เมนของฉัน นายได้เก็บเกี่ยวประสบการณ์ไปแล้วหรืออย่างน้อยนายก็ได้ไปบางส่วนล่ะ นายเป็นสิ่งมหัศจรรย์ที่สุดในชุดข้อมูลทดลองที่ฉันเคยรู้จัก
Mr.Sinister กระดกซดไวน์
Mr.Sinister :  ไม่มีใครในพวกนายเป็นในสิ่งที่พวกนายเคยเป็นตอนที่พวกนายอยู่ที่จุดเริ่มต้น
Mr.Sinister :  และขอขอบคุณจริงๆ ไม่เพียงแต่ฉันเท่านั้น

Mr.Sinister กดปุ่มอุปกรณ์บางอย่าง ร่างของเขาเปล่งแสงและชุดของเขาก็เปลี่ยนไป
Mr.Sinister : เอ็กซ์เมนสิ้นสุดแล้ว  อนาคตต่อไปล่ะ ?
Mr.Sinister ทิ้งแก้วเดินไปแล้วบอกว่า
Mr.Sinister : มันต้องเลวร้าย อย่างไม่ต้องสงสัย

Whtiequeen เข้ามาในตอนที่ Cyclops เก็บภาพถ่ายจนเหลือภาพสุดท้าย
Whitequeen : ฉันเห็นชิ้นส่วนที่แตกออกมากำลังใช้วิธีการของมันเพื่อชำระล้างบาดแผล  มีความวุ่นวายในหัวใจของซัมเมอร์สขนาดไหนกัน ?
Cyclops : ผมสบายดี แค่ทำความสะอาดนิดหน่อยเอง

Whitequeen :  ฉันเข้าใจกว่าใครๆ ในการพยายามรักษาหน้าให้นิ่ง แต่ ถึงแม้ว่า ฉันเพิ่งพูดอะไรตลกๆไป ฉันไม่เคยทำให้คุณแสดงอารมณ์ออกมาได้สักอย่างหรือสองอย่างเลยนะ..
Cyclops : ผมไม่ใช่เครื่องจักร เอมม่า ผมรู้สึกโกรธ ผมรู้สึกเศร้า ผมรู้สึกสับสน แต่ นั่นคงเป็นส่วนมากมั้ง ?
Cyclops :  ผมปกปิดเอาไว้
Cyclops :  พวกเขาทุกคนพากันกลับไปโรงเรียน ผมไม่อยากทำแบบนั้น ทำไมผมต้องอยากทำแบบนั้นด้วย ?

Cyclops : ผมรู้สึกเหมือนว่า ในที่สุด ผมก็เรียนจบแล้ว

และ Cyclops ก็เก็บภาพเอ็กซ์เมนเฟิร์สคลาสยัดใส่ลังแล้วปิดผนึก