เอ็กซ์เมน เลกาซี่ 251 | เราเป็นผู้ล่า ?

ลอนดอน แม็กนีโตกับโร้กล่วงหน้าทีมมาถึงก่อนแล้ว
โร้ก : หวังว่า คุณฟังอยู่นะ ศาสตราจารย์  นี่จากโร้ก และ เรากำลังร่อนลง. ยังไม่พบปัญหาอะไร
โร้ก : จริงๆแล้ว ไม่เจอผู้คนเลย นี่เราเจอกับพวกชอบเก็บตัวอยู่กับบ้านหรือไง ?
แม็กนีโต : เราอยู่ใจกลางของเมือง ในมณฑลที่เป็นสถานที่สถิตย์ของอีรอส เทพแห่งความรัก

โร้ก:  แม็กนัส , ฉันเริ่มเกลียดคุณแล้วสิ เลิกพูดจาน่าขยะแขยงกับฉันได้แล้ว
แม็กนีโต : ผมยืนยันกับคุณแล้ว โร้ก ว่า ความสัมพันธ์ของเราไม่ต้องลงรายละเอียดกันอีก ผมมาอยู่นี่ตามแผนของไซคล็อป
โร้ก : และทำไมนะ สก็อตต์ ถึงคิดว่าเราจำเป็นต้องมี ... โอเค บางทีคำถามนั่นอาจต้องรอคำตอบอีกพัก ฉันได้ยิงเสียงปืนสั้นดังอยู่
โร้ก : ฉันคิดว่า เราไม่มีความเป็นส่วนตัวที่นี่อีกต่อไปแล้ว
ทันใดนั้น พวกเขาถูกล้อมกรอบ

ผู้ทีมาล้อมกรอบโร้กและแม็กนีโตก็คือ CHAIN หนึ่งในบุกคลิกทั้งหกของลีเจี้ยนที่หายไป
CHAIN สามารถสร้างร่างจำลองของตนได้โดยแตะตัวผู้อื่นและมีหมายเลขประจำตัวคล้องคอร่างแยกเอาไว้ นอกจากนี้ ยังสามารถกำหนดให้ร่างจำลองแต่ละชุดมีอาวุธเป็นของตัวเอง เช่น บางกลุ่มมีดาบ บางกลุ่มใช้ปืนแสง ( น่าจะเรียก มัลติเปิลแมนมาอัดกับมันจริงๆ )

เชน : สามกลุ่มในสี่กลุ่มของผมคือกองกำลังติดอาวุธ และ คุณต้องเจอกับเมืองทั้งเมืองที่มีแต่พวกผม

แล้วการประจัญบานก็เริ่มขึ้น

อีกด้าน ลีเจี้ยน เฟรนซี่ แกมบิท กำลังขับยานแบล็กเบิร์ดมุ่งตรงมาลอนดอน
ลีเจี้ยน : เชน กับ ซูซาน อิน ซันไชน์ นอกจาก สติกซ์ ผมคิดว่าพวกเขาอันตรายที่สุดในบุคคลิกภาพรองของผมที่หนีไป

ลีเจี้ยน : เชนเพิ่มจำนวนได้เหมือนไวรัส เปลี่ยนทุกคนที่เขาสัมผัสให้เป็นร่างจำลองของตัวเขา มีแค่อาวุธเท่านั้นที่เปลี่ยนแปลงไปได้  ส่วนซูซานจะแผ่ขยายความรู้สึกและจากนั้นจะหล่อเลี้ยงมัน และ เปลี่ยนเป็นพลังงาน
เฟรนซี่ : นี่นายป่วยหรือเป็นอะไรไป ฮอลเลอร์ ? นายพูดเหมือนไม่มีอะไรเกิดขึ้นมากมายนัก พวกนี้มันชิ้นส่วนของจิตนายที่หายไปอยู่ในโลกนะ
ลีเจี้ยน : ผมก็ไม่ได้สงบนักหรอกเฟรนซี่  พวกเศษเสี้ยวนั้นทำให้ผมหวาดหวั่น

ทันใดนั้น  ยานแบล็กเบิร์ดก็โดนจู่โจมจากเบื้องล่าง

กองทัพปืนใหญ่ ปืนแสงของเชนกำลังยิงถล่มแบล็กเบิร์ด เพราะเชนเชื่อในคำพูดของสติกซ์ว่าพวกเอ็กซ์เมนจะมาทำให้พวกเขากลับไปสู่ความเป็นหนึ่งเดียว( มันก็จริงนะ )
โปรเฟสเซอร์ เอ็กซ์ : เดวิด ลูกรู้จักบุคลิกภาพรองของลูกดีกว่าใคร เราจะจัดการกับเขายังไงดี ?
ลีเจี้ยน : กรณีของเชน พ่อต้องค้นหาร่างแยกหมายเลข 1(A) ที่เป็นต้นกำเนิด ถ้าร่างนี้ถูกจัดการร่างอื่นๆก็จะกลับสู่สภาพปรกติ  ส่วนซูซาน--เยี่ยม พลังของเธอจะลดลงเวลาที่เธอไม่มีความสุข
เฟรนซี่ : เราต้องไปจับเด็กผู้หญิงและทำให้เธอเศร้าใจนี่นะ ?
ลีเจี้ยน : ใช่
เฟรนซี่ : ฉันขอไปจัดการพ่อหนุ่มไวรัสดีกว่า นี่ซีเรียสนะ

ในที่สุดยานแบล็กเบิร์ดก็ลงจอดสำเร็จ

โปรเฟสเซอร์ เอ็กซ์ : ไปเลย ฉันจะค้นหารูปแบบโทรจิตของ เชนหมายเลข 1(A) เอง และ พวกเธอต้องไปเอาตัวโร้กกับแม็กนีโตออกมา พวกมันมีจำนวนมากเกินไป

ที่กลางเมืองแม็กนีโตกำลังจัดการร่างจำลองของเชน
โร้ก : แม็กนัส เราทำร้ายคนพวกนี้ไม่ได้ พวกเขาเป็นผู้บริสุทธิ์ที่ตกเป็นเหยื่อ
แม็กนีโต : ฉันไม่เคยทำร้ายผู้บริสุทธิ์หรอกโร้ก แต่ ฉันเชื่อในทฤษฎีความน่าจะเป็น

แม็กนีโตบังคับอาวุธให้ทำร้ายร่างจำลองของเชนแค่ไม่ถึงตาย
แม็กนีโต : ดังนั้น ฉันจะแสดงความรับผิดชอบ โดยโจมตีในตำแหน่งที่น่าจะไม่ถึงตาย

เชนเห็นดังนั้น จึงสั่งให้เปลี่ยนอาวุธเป็นแบบที่ไม่ใช่เหล็กทันที พวกเขาเปลี่ยนอาวุธเป็นธนู แล้วโหมยิงใส่แม็กนีโตเป็นห่าฝน  แม็กนีโตสั่งเศษเหล็กให้มาขวางทางแต่ก็มีพลาดไปบ้าง โร้กรีบดูดพลังแม็กนีโตแล้วเอาเศษเหล็กมาทำเป็นเกราะ แต่กองทัพของเชนที่ถือท่อนไม้ก็มาล้อมเอาไว้ในระยะประชิด

ในสถานการณ์คับขัน ลีเจี้ยน เฟรนซี่ และ แกมบิทก็เทเลพอร์ทมาถึง
พวกเขาเข้าจู่โจมร่างจำลองของเชนทันที
ลีเจี้ยน : อย่าให้พวกมันแตะต้องตัวในทุกกรณี

ลีเจี้ยน : แม็กนีโตบาดเจ็บหรือ ?
โร้ก : โดนธนู พวกมันเปลี่ยนอาวุธไปตามคู่ต่อสู้น่ะ
ลีเจี้ยน : ใช่ พวกเขาทำได้

ลีเจี้ยน :  งั้น พักสักครู่นะ ... มันน่าจะดีที่สุด ถ้าหากเราถอยไปก่อน
ลีเจี้ยนปล่อยพลังเทเลพอร์ทไปจากใจกลางเมือง
เชน : โอเค หยุดมือก่อน และ รายงานสติกซ์ว่าเขาพร้อมสำหรับขั้นตอนที่สองแล้ว

เฟรนซี่ :  เราวิ่งหนีมาได้ยังไงกัน ? ฉันจัดการพวกทหารของเล่นให้หมอบได้ด้วยมือฉันเองนะ
ลีเจี้ยน :  จัดการพวกระดับต่ำสุดของร่างจำลองของเชนนี่นะ. ร่าง 1(A) ต่างหากที่เป็นเป้าหมายของเรา
เฟรนซี่ : งั้นไปตามหามันและอัดให้ยับเลย
ลีเจี้ยนติดต่อไปหาโปรเฟสเซอร์ เอ็กซ์
โปรเฟสเซอร์ เอ็กซ์ : เขาอยู่ใกล้ตำแหน่งที่ลูกอยู่ตอนนี้ นั่นคือสาเหตุว่าทำไมพ่อถึงขอให้ลูกเทเลพอร์ทไปทิศใต้ของแม่น้ำ แต่บุคลิกภาพทุกตัวตนของลูกอ่านกระแสจิตได้ยาก โดยเฉพาะเชน เขาแทบจะเพิ่มร่างจำลองได้ไร้ขีดจำกัด นั่นทำให้ยากที่สุด อยู่ตรงนั้นก่อน แล้วพ่อจะมีคำแนะนำให้ลูกในอีกไม่ช้า
เฟรนซี่ : งั้นเราต้องนั่งและรอ ในขณะที่เรื่องแย่ๆนี้กำลังเกิดขึ้นกับลอนดอน
แกมบิท(มุกครับ) : ถ้าทุกคนจะสนใจ ... ผมมีไพ่อยู่สำรับหนึ่ง (เล่นไพ่ฆ่าเวลา )

ปารีส สุสานใต้ดิน
สติกซ์ ( ผมเดาว่าน่าจะใช่นะ ) กับคนกลุ่มหนึ่งกำลังพูดถึงสถานการณ์ที่กรุงลอนดอน  ชายคนหนึ่งบอกสติกช์ว่า พวกเขาจู่โจมแบบที่คุณคิด ดังนั้น เส้นทางที่สติกซ์จะเคลื่อนย้ายโล่งแล้ว

เฟรนซี่พังรถฆ่าเวลา
แกมบิท : โจแอนนา
เฟรนซี่ : อะไร ?
แกมบิท : การทำเสียงดังไม่ใช่ความคิดที่ดีเลย เราจะทำให้การจู่โจมอีกระลอกของเชนมุ่งมาทางทีมเรา

เฟรนซี่ : นั่นน่าจะเป็นเรื่องใหม่สำหรับนาย ไม่ใช่หรือไงเลอโบ ? เกือบทุกสิ่งในชีวิตของนายเกิดขึ้นได้เพราะเธอ
แกมบิท : เธอคิดว่าฉันอิจฉาที่โร้กไปใกล้ชิดกับแม็กนีโตงั้นหรือ ? เธอผิดแล้ว ฉันส่งเธอไปหาเขาเอง

แกมบิท : เพื่อให้เธอรู้ถึงความรู้สึกที่มีต่อเขา ทั้งหมดที่เธอต้องทำคือมองเขาในระยะที่ชิดใกล้ มันใช้การได้เสมอ  บางทีเธอน่าจะลองแบบเดียวกันบ้าง ถ้าหากเธอต้องการเอาชนะแรงปรารถนาในตัวไซคล็อป

เฟรนซี่ : นานอยากจะโดนฉันเอารถห้าประตูนี่ยัดปากหรือไง
แกมบิท : เธอตำหนิเรื่องความสัมพันธ์ของฉันได้ แต่ห้ามแตะต้องเรื่องของเธอ มันไม่มีอะไรที่ใช้การได้เลยนะ

เฟรนซี่ : มันใช้การได้ ถ้าฉันบอกว่ามันใช้ได้  กระเป๋าเสื้อของนายยัดไว้แต่เศษขยะ
เฟรนซี่ : ถ้านายเอาแต่พูดฝรั่งเศสกับฉัน ฉันจะกระชากลิ้นของนายออกมาซะ
แกมบิท : ได้ตลอดเวลา ที่เธออยากลอง

แล้ว เฟรนซี่กับแกมบิทก็จูบกัน !!! ( สองช่อง ) ก่อนรู้สึกตัว
เฟรนซี่ : มันเกิดอะไรขึ้นที่นี่
แกมบิท : ฉันไม่รู้ บางทีนี่อาจเป็นการควบคุมจิตชนิดหนึ่งหรืออย่างอื่น--
เด็กผู้หญิงผมแกละอุ้มตุ้กตาเดินมาทางพวกเขา
ซูซาน อิน ซันไชนด์ : สวัสดีค่ะ หนูคือซูซาน นี่ไม่ใช่วันแห่งความรักหรือคะ ?

อีกด้าน โร้กกำลังทำแผลที่ถูกธนูยิงให้กับแม็กนีโต
โร้ก : โอเคนะ นั่นจะทำให้คุณดีขึ้น พอที่จะกลับไปถึงยานแบล็กเบิร์ด
แม็กนีโต : ขอบคุณมากโร้ก และ ตอนนี้ บางที ผมคงต้องขอให้คุณถอยให้ห่างจากสมรภูมิรบ

ลีเจี้ยน :  คุณอยากทำแบบนั้นจริงๆหรือตาแก่ ? ตอนนี้เลยใช่ไหม ?
แม็กนีโต : ทั้งเมืองเต็มไปด้วยซากปรักหักพัง เธอคิดเวลาที่ดีกว่านี้ได้เหรอ ?
ลีเจี้ยน : นี่คือสาเหตุที่คุณมากับพวกเรางั้นใช่ไหม ?

แม็กนีโต : ไซคล็อปต้องระวังความเสี่ยงเรื่องของเธอ ถ้าหากมันต้องเลือกระหว่างช่วยเธอกับช่วยโลก  ฉันก็เลือกโลก
ลีเจี้ยน : คุณเป็นปุ่มสังหาร ในการลงโทษครั้งสุดท้าย
แม็กนีโต : จะว่าฉันเป็นงั้นก็ได้ เธอมีคำสั่งเสียหรือเปล่า เด็กน้อย ? คำจารึกบนป้ายหลุมศพก็ได้ ?
ลีเจี้ยนโกรธเหมือนเขาทราบดีอยู่แล้วว่าแม็กนีโตมาเพื่อหน้าที่นี้
ลีเจี้ยน : ผมจะเขียนมันให้คุณเอง !

อีกด้าน ซูซาน อิน ซันไชน์ ก็กำลังจู่โจมแกมบิทและเฟรนซี่ 

ซูซานกำลังแฮปปี้สุดๆ พลังของเธอก็มากด้วย

โร้กจบการต่อสู้ของมิวแตนท์ขั้นเทพสองคนอย่างรวดเร็วในหน้าเดียว !!!

โร้กดูดพลังของบุกคลิกรอง 302 , 933 , 067 ของลีเจี้ยน จนเขาอ่อนเพลีย

และใช้มันอัดแม็กนีโตในหนเดียว ( ตกลงสองคนนี้มันมีพลังขั้นเทพจริงหรือเปล่าฟระ !! )
โร้ก : .. ไม่มีใครต้องตายที่นี่ ทั้งสองฝ่ายนั่นแหละ 

เฟรนซี่ก็สยบ ซูซาน อิน ซันไชน์ในหน้าเดียว !!! ( ตอนเจอกับ ไทม์-ซิงค์ ยังใช้ตั้งหลายหน้า)

โดยพุ่งเข้าไปเด็ดหัวตุ้กตาที่ซูซานอุ้มอยู่

พอซูซานเสียใจ พลังของซูซานก็หมดไป เพราะใช้พลังได้ต้องอารมณ์ดีมีความสุข
เฟรนซี่ : พอกันที !!!
ซูซาน แบะหน้า น้ำตาร่วง : ดอลลี่ ! ดอลลี่ของหนูพังหมดแล้ว !!

โร้กพยุงลีเจี้ยนมาหา ซูซาน อิน ซันไชน์

ลีเจี้ยน : ซูซาน เธออยากกลับบ้านหรือเปล่า ?

ซูซาน : คุณซอมดอลลี่ให้หนูได้ไหมคะ ?

ลีเจี้ยน : ได้สิ ดีเหมือนของใหม่เลยล่ะ

แล้วซูซาน อิน ซันไชน์ ก็วิ่งหายเข้าไปในร่างของลีเจี้ยนเอง

โร้ก : เดวิด ไม่มีใครคิดว่ามันจะกลายเป็นอย่างนี้จริงๆ ฉันไม่เชื่อว่าสก็อตต์สั่งให้แม็กนีโตทำอย่างนั้น
ลีเจี้ยน :  ได้โปรดเถอะ โร้ก ไม่จำเป็นต้องรักษาความรู้สึกของผม ถ้าผมเป็นไซคล็อป ผมอาจจะทำแบบเดียวกัน
ทันใดนั้น โปรเฟสเซอร์ เอ็กซ์ก็ส่งโทรจิตบอกตำแหน่งของ เชน หมายเลข 1(A) มาถึงแต่เขามีร่างจำลองหลายพันคุ้มครองอยู่

เชน 1(A) กำลังสั่งการอยู่ในอาคารแห่งหนึ่ง

ทันใดนั้นก็มีแสงวาบคว้าตัวเขาไป

ทีแท้เป็นลีเจี้ยน ใช้พลังความเร็วสูงคว้าตัวเชน 1 (A) ออกมาด้านนอก
ลีเจี้ยน : ท่ามกลางเซล์สมองเป็นล้านของฉัน หนึ่งในนั้นเคยเป็นนายมาก่อน
เชน : ปล่อยฉันอยู่คนเดียวเหอะ ฉันเตือนนายแล้ว ฉัน..ฉันจะฆ่าแก
ลีเจี้ยน : จริงหรือ ? นั่นมันน่ารอดูมาก
เชนเล็งปืนไปที่ลีเจี้ยน แต่ลีเจี้ยนดูดเขากลับไปเสียก่อน
ลีเจี้ยน : มันไม่มีทางเป็นไปได้แน่นอน ถ้านายเอาชนะศึกได้ด้วยตัวเอง นายไม่จำเป็นต้องแยกร่างเป็นกองทัพเลย
ลีเจี้ยน : ที่นี่เรียบร้อยแล้ว บอกพ่อผมให้ติดเครื่องแบล็กเบิร์ดได้เลย

พวกเขาทั้งหมดเทเลพอร์ทมาที่ยานแบล็กเบิร์ดแต่มีบางอย่างผิดปรกติ
โร้ก : ดูที่ทางขึ้นสิ มีบางอย่างไม่ถูกต้อง
แกมบิด : คราบเลือด
ลีเจี้ยน : และพ่อของผมหายไป
เฟรนซี่ : ดูนั่นสิ
ลีเจี้ยน : ดอกลิลลี่สีขาวสำหรับความตาย นั่นคือสัญลักษณ์ของสติกซ์และเหล่าสาวก
เฟรนซี่ : น่ารักมาก งั้น เขาอยากให้นายรู้ว่าเขามาที่นี่สิ
ลีเจี้ยน : มากกว่านั้นอีก เขาอยากให้พวกเราตามเขาไป เราคิดว่าเรากำลังตามล่าเขาแต่ มันคือการวิ่งไปรอบๆเท่านั้น
" เขากำลัง รอคอย พวกเราอยู่ "