Pages

วันอาทิตย์ที่ 19 มิถุนายน พ.ศ. 2554

เอ็กซ์เมน พรีลูด ทู สชิม ตอนที่ 3 | ท้องฟ้าสีแดงพลอย

กำลังคิดว่าเรื่องของคุณมันก็เนิ่นนานมาแล้ว
ตลกดีนะ ผมคิดถึงคุณตลอดเวลาตอนที่ผมต้องตัดสินใจครั้งใหญ่
เวลาอย่างนี้ ผมไม่เคยเอาคุณออกไปจากใจได้เลย

บางทีมันเป็นเพราะว่า ผมมีคำถามเดิมๆที่ยังทำให้ผมต้องครุ่นคิดในยามค่ำคืน
ถ้าหากผมมองไม่เห็น ผมยังจะเหมาะกับการเป็นผู้นำอยู่ไหม ?

บางอย่างที่เลวร้ายกำลังเกิดขึ้น บางทีจุดจบของทุกสิ่งมันมาจากการที่เราเริ่มต้น
ผมนำทางคนของผมมาจนถึงชายขอบของอิสรภาพและจากนั้นก็ไปถึงชายขอบของการทำลายล้าง -- ภายใต้ประกายของดวงตา

จุดจบของมิวแตนท์
จุดจบของยูโทเปีย
บางครั้ง ผมแปลกใจ ถ้าหากว่า ผมกำลังมองทุกสิ่งอย่างที่มันเป็นจริงๆ
ผมแปลกใจ ถ้าหากมุมมองของหัวใจไม่ได้ให้สีของกุหลาบอย่างที่เป็นจริง

สิ่งที่ผมเห็นคือพวกมิวแตนท์ที่ทำงานด้วยกัน คนของผมเป็นเหมือนคนๆเดียว
ผมเห็นพวกเขามารวมตัวกันด้วยใบหน้าของความรู้สึกที่หลากหลายสิ่งนั้นทำให้หัวใจของผมพองโตด้วยความภาคภูมิ

การรวมตัวกันดีกว่าการแยกเป็นส่วน
พวกเราเอาชนะการควบคุมของชะตากรรมโดยเอาชนะการควบคุมจากพลังของพวกเรา
ทุกๆคนเลย ผมขอบอกแบบนั้น แต่ตัวผมล่ะ
ชาร์ล ซาเวียร์ ชายคนเดียวที่ผมนับถือเขาเหมือนพ่อ เขาเป็นผู้ชายที่ดี คนที่มองทะลุไปถึงบาดแผลอันเจ็บปวดของพวกเราในเวลาหลายปีมานี้. เขาเป็นนักบุญที่ปราศจากอัตตา

เอมม่า ฟรอสต์ : สิ่งพิเศษและจุดศูนย์กลาง. เธอเป็นผู้ให้คำปรึกษาที่เชื่อถือได้ คนที่เราไม่อยากสูญเสียไป
วอร์เรน :  เขาเหมือนร็อกสตาร์ที่มีปีก เขาเป็นแบบนั้นที่นี่และจะเป็นตลอดไป

คิตตี้และสตอร์ม :  มิวแตนท์ที่ทรงพลังและมีสิ่งที่ดีที่สุดในเพศของพวกเธอ ความเห็นอกเห็นใจและวิจารณญาณในปริมาณที่เท่าเทียมกัน  ความแข็งแกร่งของจิตใจ ร่างกายและบุคลิกลักษณะ

นาเมอร์ : กษัตริย์และความเหินห่าง พันธมิตรที่ทรงคุณค่าคนหนึ่ง
ด็อกเตอร์ เนเมซิส : นักประดิษฐ์ นักปราชญ์ ผู้ที่คอยช่วยเราเพื่อค้นหาสาเหตุ

วูล์ฟเวอรีน : มาตรวัดที่ดีที่สุดในทุกสิ่งทุกอย่างที่ผมทำ ผู้ชายที่ดี เข้มแข็ง ขี้โมโห มีความเด็ดเดี่ยว. เป็นผู้นำคนหนึ่ง

แต่ผมถูกสนับสนุนให้นำทางพวกเขา
ผมถูกมุ่งหวังให้ชี้ทางให้พวกเขา
เช่นเดียวกับที่ผมขอคำชี้แนะของพวกเขา

คนที่ผม อยากถามมากที่สุดก็คือ คุณ
โปรเฟสเซอร์ เอ็กซ์ - สก็อตต์จะมาตรงนี้อีกพักใหญ่ เขาขอให้ผมบอกกับพวกคุณ เขากำลังตัดสินใจอยู่ --
แม็กนีโต - ตามปรกติแล้วนายทำให้เขาบอกนายว่าตัดสินใจยังไงได้ไม่ใช่หรือชาร์ลส ? ที่จริงแล้ว ฉันก็ไม่อยากกดดันหรอกนะ แต่ ขอให้การทำลายล้างสปีชีย์ครั้งใหญ่ มันมาตรงตามกำหนดเถอะ
ไวท์ควีน - พักเรื่องนี้สักนาทีเถอะ ได้โปรด...
ไวท์ควีน -  จับสัญญาณได้ ตอนนี้มันแรงกว่าเก่า มันกำลังพุ่งตรงตำแหน่งของเรา  รู้ว่าพวกเรายังอยู่ที่นี่  เราถูกปกคลุมด้วยพวกมัน มันไม่ แม้กระทั่งเห็นพวกเราเป็นภัยคุกคามด้วยซ้ำ
แองเจิ้ล - งั้นเราจะรอไปเพื่ออะไรอีก ? มันก็รู้ว่า เราต้องถูกถล่มอยู่แล้ว เราต้องจัดการย้ายคนของเราออกไป
วูล์ฟเวอรีน - ไม่ เราจะจบเรื่องนี้ ฉันไม่ตั้งใจจะกระโดดขึ้นเรือโดยไม่ได้สู้
สตอร์ม - ตอนนี้ พักซักนาทีเถอะ โลแกน ไม่มีใครพูดว่าเราจะกระโดดขึ้นเรือสักหน่อย

ไวท์ควีน - ฉันคิดออกอย่างหนึ่งนะ บางทีเราทั้งหมดกำลังเถียงกันเหมือนพวกปัญญาอ่อนจนจุดจบของโลกมาถึง นั่นมันช่วยได้มากจริงๆ   -- ฉันจะไปถามสก็อตเอง
แม็กนีโต - ฮ่า ฮ่า เยี่ยม ... นั่นมันเยี่ยม ฉันคิดแบบนั้น
ใครคนหนึ่งกำลังจะไปตาย
ไม่มีทางเลี่ยงเรื่องนั้นในตอนนี้
คำถามคือใคร
คำถามคือเมื่อไหร่

ผมกำลังจะไปนำทางพวกเขาที่นี่
เพียงแค่หาคำโกหกที่เหมาะสมให้พวกเขาและเหยียบเอาไว้
และไม่มีใครสักคนที่จะรู้
เพราะว่านั้นจะไม่มีใครสักคนเหลืออยู่เพื่อบอกเล่าเรื่องราว

คนทั้งหลายเหล่านี้  การสร้างสรรที่มหัศจรรย์ -- กำลังจับจ้องมาทางผม ผู้นำของพวกเขา

พวกเขากำลังมาเพื่อถามผมว่า ต้องทำอะไร. พวกเขากำลังอยากเห็นในดวงตาของผมบอกวา ผมเชื่อมั่นในการตัดสินใจของตนและผมเชื่อมั่นในพวกเขา

แต่ดวงตาของผมทำอย่างนั้นไม่ได้
นั่นเป็นสิ่งที่พวกเขาไม่รู้ เพราะ ผมไม่เคยบอกพวกเขา
ว่ามันเจ็บปวดมากขนาดไหน....
ภาพอดีตของไซคล็อปสมัยยังเด็ก แม่ของเขาพาไปหาหมอเพราะอาการปวดหัวที่รุนแรงขึ้นเรื่อยๆ ซึ่งหมอลงความเห็นว่าเป็นมะเร็งหลอดเลือดฝอยในสมอง

และต้องเข้าไปทำการสแกนสมอง
ไซคล็อปจำความหวาดกลัวตอนถูกส่งเข้าเครื่องสแกนสมองได้ 
เขาไม่อยากให้แม่ปล่อยมือเขาออกไปเลย
ไวท์ควีน - งั้น..คุณกำลังจะทำอย่างไร ?

"อย่าเพิ่งไป..."
ภาพในอดีต มันเป็นเหตุการณ์ที่ไซคล็อปสมัยเด็กขึ้นเครื่องบินไปกับพ่อแม่และน้องชาย เขาบอกว่าวันนั้นเขาเห็นท้องฟ้าเป็นสีแดงพลอย และหลังจากนั้น แม่ให้เขากอดน้องชายและใช้ร่มชูชีพที่มีอยู่อันเดียวโดดลงจากเครื่องบินที่เสียการควบคุม แต่ที่จริงแล้วนั่นเป็นเพราะว่า พลังของเขาตื่นขึ้นมาและเขาคุมมันไม่ได้จนทำให้เครื่องบินเสียการทรงตัว  ร่มที่กระโดดลงมาก็ถูกพลังของเขาเจาะทะลุ


ไวท์ควีน - เราหมดเวลาแล้ว ท่านผู้นำ คุณจำเป็นต้องออกไปสั่งการเรื่องนี้ ตอนนี้เลย
ไซคล็อป - ตอนนี้ ฮึ ? ผมรู้ว่าคุณจะต้องมาพูดแบบนั้น เอมม่า ?
ไวท์ควีน - คุณต้องเป็นโรคจิตแน่ พวกเขาต้องการคุณสก็อตต์

พวกเขาต้องการผม
ชายคนหนึ่งที่ไม่เห็นหนทางให้พวกเขาทำ
ทำให้ผมประหลาดใจ ใครกันที่เป็นคนโง่
คนตาบอดที่นำทางพวกเขา ?
หรือคนโง่ที่ตามคนตาบอดนั่นมา ?
พวกที่รอก็เริ่มมีปากเสียงกัน วูล์ฟเวอรีนกำลังหาเรื่องกับนาเมอร์
พวกเขากำลังตื่นตระหนก
พวกเขาต้องการผม
แต่ ทำไมมันต้องเป็นผมด้วย ?
ผมเป็นคนหนึ่งที่สูญเสียแม่ของตัวเอง
มีพลังเพื่อช่วยพวกคุณให้ปลอดภัยแต่ไม่รู้อะไรเกี่ยวกับมัน
จนสูญเสียคุณไปตลอดกาล


ผมเป็นแค่คนหนึ่งที่สูญเสียหนทาง
ผมพบว่าผมเป็นมากกว่าเด็กวัยรุ่นกำพร้าพ่อแม่ที่ปวดหัวข้างเดียว
มันเกือบทำให้ผมเป็นฆาตกรตั้งแต่พลังของผมปล่อยออกมาครั้งแรก

(เขาระเบิดเครื่องสแกนสมอง)
ผมเป็นคนหนึ่งที่ได้รับการยอมรับเข้าทีมของเด็กๆที่มีความสามารถอัศจรรย์และเป็นคนที่ควบคุมตัวเองไม่อยู่

ไม่เคยทำอะไรสำเร็จ

นั่นอาจเป็นเพราะ ผมหัวฟาดพื้นไปหนหนึ่ง หรือ เพราะว่า ผมไม่เคยมีระเบียบวินัยที่นำไปสู่ความสำเร็จ
( มันก็จริงครับ ปฏิบัติการแรกๆ ลงท้าย โปรเฟสเซอร์ เอ็กซ์มาช่วยทุกที)
ผมเป็นคนหนึ่งที่พ่ายแพ้ในการต่อสู้ครั้งแรก มันชัดเจนและแน่นอนที่สุด
ผมเป็นคนหนึ่งที่สูญเสียการควบคุมตัวเองในการได้พบเด็กสาวที่ตกหลุมรักตั้งแต่ครั้งแรก

สูญเสียเด็กสาวคนนั้นไป

ตั้งแต่บัดนั้น
ผมเป็นแค่คนหนึ่งที่สูญเสียหนทาง
เพียงเพื่อค้นพบมันอีกครั้งหนึ่ง
ไซคล็อป - ก่อนที่ผมทำเรื่องนี้ ผมประเมินความเสียหายดู ผมจะทำมันได้ยังไง ?
ไวท์ควีน - บางทีฉันอาจ ?
ไซคล็อป - แน่นอน

ไวท์ควีน - คุณตัดสินใจของคุณไปแล้ว
ไซคล็อป - ใช่แต่แน่ใจได้อย่างไรว่าเป็นของผม ?
ไวท์ควีน - คุณมีข้อคับข้องบางอย่าง นั่นมันเรื่องธรรมชาติ คุณจะบ้าเอานะ ถ้าคุณใส่ใจทั้งสองด้าน.

ไวท์ควีน - คุณคิดถึงบางเรื่อง  แสงที่สว่างจ้า หญิงสาวที่ทำให้คุณตกหลุมรัก มีอะไรเกี่ยวกับเรื่องนั้นอีกไหม ?
ไซคล็อป - มันเป็นเรื่องโบร่ำโบราณไปแล้ว
ไวท์ควีน - ดีเลย จงอยู่กับปัจจุบัน
ไวท์ควีน - คุณเชื่อจริงๆว่าคุณต้องชั่งน้ำหนักตัวเลือกทั้งหมด คุณต้องเคลื่อนไหวให้เร็วและราบรื่น และ คุณเตรียมตัวรับผิดชอบในการตัดสินใจของคุณ
ไวท์ควีน - คุณเกรงว่าจะสูญเสียเพื่อนพ้องจำนวนมากและไม่สบายใจเรื่องพวกเด็กๆอีก

ไวท์ควีน - ทั้งหมดในทั้งหมดนี้ คิดว่ามั่นใจประมาณแปดสิบแปดเปอร์เซนต์ นั่นก็พอแล้วสำหรับ ร็อกแอนโรล ไปได้แล้ว
ไซคล็อป - และคุณแน่ใจว่ามันกำลังจะเกิดขึ้น ? ผมหมายถึงแน่ใจจริงๆนะ ?
ไวท์ควีน - อย่างที่พูดหล่ะ ถ้าหากคุณยืนที่หน้าต่างนานอีกหน่อย คุณจะได้เห็นมันข้ามอ่าวมา

ไซคล็อป - อารมณ์ในห้องนั้นเป็นไงบ้าง ?
ไวท์ควีน - ดีเท่าที่คุณคาดคิด คุณจะเจอกับนาเมอร์หัวเสีย โลแกนเริ่มจะปั่นหัวบางคน วอร์เรนพยายามทำให้มันสงบ

ไวท์ควีน - ช่วงเวลาที่ยิ่งใหญ่ ท่านผู้นำ คุณพร้อมหรือยัง ?
ไซคล็อป - พร้อมแล้ว
ทุกคนหันมาหาไซคล็อปและเงียบไปพักหนึ่ง
ไซคล็อป - เราอยู่ เราจะปกป้องยูโทเปีย

วูล์ฟเวอรีน - นี่มันเวลาย่ำแย่ อะไรทำให้นายใช้เวลานานขนาดนี้
ไซคล็อป - ฉันมีสองสามร้อยชีวิตและมีชะตาของชาติให้พิจารณานะ(เฟร้ย)

ชะตาของชาติ
พวกเขาต้องการให้ผมเป็นผู้นำในตอนนี้ มากยิ่งกว่าที่เคยเป็น
และผมพร้อมแล้ว
ไซคล็อป - เราต้องรวดเร็ว ไม่มีเวลาให้เสียอีกแล้ว คิตตี้ ฉันอยากให้เธอสั่งการพวกวัยรุ่น ให้พวกเขาเป็นกำลังสำรองในตอนนี้ แต่ ฉันอยากให้เขาพร้อมถ้าหากจำเป็น
ชาโดว์แคท - คุณกำลังพูดเรื่องเด็กๆนะ สก็อตต์ พวกเขาอาจถูกฆ่า ถ้าฉันทำอะไรผิดพลาด

ไซคล็อป - นั่นคือเหตุที่ฉันหวังให้เธอทำให้มันถูกไงล่ะ

นั่นคือสาเหตุที่ผมเป็นผู้นำ

บางที คนตาบอดก็นำทางคนตาบอด
แต่ถึงอย่างนั้นก็ต้องมีสักคนเป็นผู้นำ

ผู้นำเพราะว่า ผมเตรียมพร้อมจะล้มลงและเพราะว่าผมเตรียมพร้อมรับมือการตัดสินใจที่หนักหน่วง เช่นเดียวกับครั้งหนึ่งที่คุณทำ  แม่ครับ 
นั่นคือวันที่แม่ผลักผมกับอเล็กซ์ลงไปจากเครื่องบินโดยมีร่มชูชีพให้เราอันเดียว

เพราะว่า ผู้นำรู้ว่า มันไม่ใช่เรื่องยากที่จะตายเพื่อคนของเขา
มันยากที่จะสั่งคนของคุณให้ไปตายเพื่อคุณ
และ ชักนำความแน่นอนไปสู่อนาคตที่ไม่แน่นอนไม่ต้องการการมองเห็น

มันต้องการวิสัยทัศน์
มันต้องการการจับให้มั่น
และไม่สำคัญว่าอะไรจะเกิดขึ้น
เราจะไม่ปล่อยมันไป



7 ความคิดเห็น:

  1. ขอบคุณครับ เล่มนี้ผมเห็นคุยกัน บรรยายทั้งเรื่อง เลยมารออ่านที่นี่ดีกว่า :-D

    ตอบลบ
  2. ถามคุณโกสหน่อยครับ เรื่องความสัมพันธ์ระหว่างไซคลอปกับพี่วูฟเวอร์รีน
    จริงๆผมก็ติดตาม X-men มานาน แต่ไม่ได้อ่านช่วงกลางๆ เคยอ่านแต่ช่วง classic เพราะอ่านไม่ไหว เยอะเกิน แล้วก็มาอ่านตั้งแต่ Messiah Complex

    อยากรู้ว่าไซคลอปสนิทกับพี่วูฟมากเลยเหรอครับ พอดีว่าผมติดตาภาพจากหนัง X-MEN รึเปล่าไม่รู้ เลยรู้สึกว่าสองคนนี้เป็นคู่กัดกันเลยด้วยซ้ำ
    และไม่ค่อยเห็นฉากประทับใจของทั้งสองคนร่วมกันสักเท่าไหร่ใน comics
    ไหนจะหลอกล่อให้วูฟเวอร์รีนไปเป็นแวมไพร์อีก 555

    ตอบลบ
  3. เอ้อ ลืมอีกอย่าง
    ไม่รู็ว่ามาร์เวลตั้งใจรึเปล่านะ
    ในรูปตอนท้ายๆอะ จะเห็น จีน ใส่เสื้อตอนเป็นฟินิกส์สีเขียวด้วยอะ ไม่รู้ว่าเป็นจีน หรือ โฮป กันแน่ แต่ไม่น่าจะใช้โฮป
    ไม่รู้ว่าจีนจะกลับมารึเปล่าในเหตุการณ์ที่จะถึงนี้ หรือว่าคนวาด พลาด 555

    ตอบลบ
  4. กำ ข้อความหาย โพสใหม่ๆ



    ไม่รู็ว่ามาร์เวลตั้งใจรึเปล่านะ
    ในรูปตอนท้ายๆอะ จะเห็น จีน ใส่เสื้อตอนเป็นฟินิกส์สีเขียวด้วยอะ ไม่รู้ว่าเป็นจีน หรือ โฮป กันแน่ แต่ไม่น่าจะใช้โฮป
    ไม่รู้ว่าจีนจะกลับมารึเปล่าในเหตุการณ์ที่จะถึงนี้ หรือว่าคนวาด พลาด 555

    ขอถามเรื่องความสัมพันธ์ระหว่างไซคลอปกับวูฟเวอรีนหน่อยครับ
    พอดีว่าผมอ่าน comics ของ X-men เฉพาะช่วงที่เป็นทีม First Class แล้วก็ทีมหลัง First Class ที่เป็น Giant-size เล่มแรก
    แล้วก็ข้ามมาอ่านช่วง Messiah Complex เป็นต้นมา
    อยากรู้ว่าไซคลอปกับวูฟสนิทกันมากแค่ไหนครับ พอดีว่าผมติดตาจากหนัง X-MEN ที่ว่าไซคลอปกับวูฟเป็นคู่กัดกันตลอด
    เพราะอ่านหลังๆมา ก็ไม่เห็นมีฉากไหนที่บ่งบอกว่าไซคลอปกับวูฟสนิทกันเลย แถมล่าสุดไซคลอปยังหลอกให้เฉียวูฟไปโดนกัดเป็นแวมไพร์อีก 555

    ตอบลบ
  5. รอติดตามอย่างใกล้ชิด

    ตอบลบ
  6. ไซคล็อปกับวูล์ฟเวอรีน มันเป็นเหมือนไม้เบื่อไม้เมากันตลอดมาน่ะครับ เหมือนเพื่อนรักหักเหลี่ยมโหดยังไงประมาณนั้น ไซคล็อปแรกๆก็ไม่เห็นด้วยที่โปรเฟสเซอร์เอ็กซ์เอาวูล์ฟเข้ามาไว้ในโรงเรียน วูล์ฟก็ไม่ชอบที่ไซคล็อปทำตัวเป็นนักเรียนตัวอย่าง ... มีอยู่ตอนหนึ่งที่วูล์ฟเวอรีนพูดกับแฟนโทเม็กซ์ว่าถ้าต้องไปทำภารกิจเสี่ยงตายไม่มีใครที่เขาอยากให้อยู่ด้วยเท่ากับสก็อตต์ ซัมเมอร์

    ตอบลบ
  7. อีกเล่มที่เหลือของ Prelude น่าจะเป็นเล่มของวูล์ฟเวอรีนแล้วล่ะครับ

    ตอบลบ