Pages

วันพฤหัสบดีที่ 25 สิงหาคม พ.ศ. 2554

FLASH POINT | HAL JORDAN # 3 | ผมไม่ใช่วีรบุรุษ

" การบอกลาไม่เคยเป็นเรื่องง่ายเลย " ฮาลมาเคาะประตูบ้านของแครอล เฟอริส
ฮาล : เฮ้ แครอล ดูดีเสมอเลยนะ
แครอล : ฮาล คุณมาที่นี่ทำไม ?
ฮาล : ผมมาเพื่อจะบอกว่า
แครอล : เพื่ออะไรล่ะ ฮาล ? ฉันพยายามบอกให้คุณถอนตัวออกจากการเป็นนักบินทิ้งนิวเคลียร์ลงอังกฤษแล้ว คุณยังมีอะไรจะพูดอีก ?
ฮาล : ผม - - ผมมาเพื่อกล่าวคำอำลา
แครอล : กับคุณน่ะมีแต่กล่าวอำลาเสมอแหละ แต่ฉันจะช่วยเหลือคุณจากการที่ชอบพูดแบบนี้อีกครั้ง ฉันจะไปกับคุณด้วย
ฮาล : อะไรนะ !? ไม่ได้นะ แครอล มันอันตรายเป็นอย่างมาก
แครอล : ทำไมล่ะ เพราะคุณคิดว่าจะไม่ได้กลับมาอีกงั้นหรือ ? จัดการแล้วก็หาทางหนีเข้าสิ
ฮาล : แครอล ผมจำเป็นต้องทำภารกิจนี้
แครอล :คุณก็จำเป็นเสมอล่ะ แต่มีบ้างไหมที่คุณเคยคิดถึงผลของการกระทำ -- คนนับพันต้องตายและฝังอยู่บนความรู้สึกผิดชอบชั่วดีของคุณ  พ่อของคุณคงไม่อยากให้ลูกชายทำแบบนี้แน่

ฮาลหงุดหงิดออกจากบ้านของแครอลไป
ฮาล : ผมไม่น่ามาที่นี่เลย
" เจอกันที่ลานบินแล้วกัน "
ปฏิบัติการทิ้งระเบิดกำลังเริ่มแล้ว ทุกเครื่องเตรียมพร้อม
เฮกเตอร์ : ฉันถูกส่งมาเตรียมพร้อมเครื่องบินของจอร์แดน ส่วนทอมจัดการให้แครอล
ฮาล : หวังว่าเธอคงพร้อมบินแล้ว เฮกเตอร์
เฮกเตอร์ : เธอพร้อม ขอบใจฉันเหอะ ฉันใช้เวลาน้อยกว่ายี่สิบสี่ชั่วโมงปรับปรุงเครื่อง F-35  ลดน้ำหนักมันไปเกินหนึ่งพันสี่ร้อยปอนด์และำทำให้มันสามารถหอบจรวดมิสไซล์ไปได้

ฮาล : มิสไซล์ชื่อ เดอะกรีน แอร์โรว์ พวกเขาบอกว่ามันพุ่งเข้าตรงเป้าเสมอ พระเจ้าอวยพรให้กับควีน อินดัสตรี้ ส่วนนายเฮกเตอร์ นายมันอัจฉริยะจริงๆ
เฮกเตอร์ : และนายมันไอ้งั่ง ฮาล โลกเกือบจะถึงการแตกดับ และ นายกำลังจะบินเข้าเขตแดนของศัตรู กับเทกโนโลยีบางอย่างของมนุษย์ต่างดาวที่อาจจะช่วยให้นายเล็ดลอดฝูงบินล่องหนของอเมซอนและทิ้งระเบิดไปได้ และนายยังเอาแต่ยิ้มอย่างสบายอกสบายใจเหมือนเคย ติดพลาสเตอร์บนหน้าบ้างเหอะ

ฮาล : นายคิดว่า ฉันไม่รู้หรือไงว่ามันเป็นการเดิมพันที่มีความเสี่ยงสูงมาก หือ เฮกเตอร์ ?
ฮาล : นายคิดว่าหลังจากทุกสิ่งเกิดขึ้น ฉันจะไม่วิตกเรื่อของตัวเองหรือแครอลหรือโลกที่เหลืออยู่ ฉันหวาดกลัวนะ แต่ ฉันต้องสนใจแต่สิ่งนั้นและฉันจะไม่เข้าไปนั่งในที่นั่งเครื่องบิน นั่นไม่ใช่ฉันแน่ ไม่สำคัญว่าอะไรจะเกิดขึ้น

ฮาลปีนขึ้นไปที่นั่งนักบิน
เฮกเตอร์ : ฮาล โชคดีนะ
ฮาลยกนิ้วโป้งให้เฮกเตอร์และมองภาพของพ่อบนคอนโซล
ฝูงบินทะยานขึ้นไปแล้ว
ฮาล : ตรวจจับเป้าหมายและจู่โจมอย่าให้ตั้งตัว
แครอล : ไฮบอล ?
ฮาล : อยู่นี่ แซฟไฟร์
แครอล : แต่แรกเริ่มเลยนะ ..
ฮาล : ผมรู้ เรื่องราวชีวิตของพวกเราน่ะ ..
แบล็กฮอว์ก : คุยกันมาพอแล้ว .. มันได้เวลาต้องสู้แล้ว
ฮาล : ไม่ต้องกังวลหรอกแบล็กฮอว์ก

ฝูงบินแบล็กฮอว์กระดมยิงเกาะอเมซอนแต่มีเกราะกำบังล่องหนอยู่ ดูท่าภารกิจจะมีปัญหาแล้วและดูจะเลวร้ายลงไปอีกเมื่อ ....
พวกเขาเจอเข้ากับ Giganta สาวร่างยักษ์ ( ในจักรวาลเดิมเป็นศัตรูกับวันเดอร์วูแมน )
แบล็กฮอว์กถูกโจมตีจนร่วงไปแล้ว
แครอล : แบล็กฮอว์กตกลงไปแล้ว เรากำลังจะแพ้ไฮบอล
ฮาลสีหน้าจริงจัง : เราจะแพ้ไม่ได้
เครื่องของฮาลถูกเครื่องบินล่องหนยิงใส่ แต่เขายังประคองเครื่องบินยิงใส่ตาของ กิกันต้าจนเธอล้มลง แต่ตอนนั้นเครื่องของเขาสูญเสียการควบคุมแล้วและมีคำสั่งจากศูนย์บัญชาการให้ทิ้งนิวเคลียร์ใส่เกราะล่องหนนั้นได้ทันที
ฮาลกดปุ่มทิ้งจรวดกรีนแอร์โรว์
ฮาล : ซาโยนาระ
ฮาล : บ้าจริง ระเบิดมันติด !
ในขณะที่เครื่องของฮาลกำลังร่วงลง เครื่องของแครอลก็ุถูกยิงเข้าและกำลังร่วงลงมา
ฮาล : แซฟไฟร์คุณต้องสละเครื่องนะ
แครอล : ไม่จนกว่าคุณจะทิ้งระเบิดแล้ว
ฮาล : ผมทำไม่ได้ ปุ่มควบคุมมันช็อตไปแล้ว
แครอล : แล้วคุณยังดีดตัวออกมาได้หรือเปล่า
ฮาล : อือ -- ได้

แครอล : เครื่องบินควบคุมไม่ค่อยได้แล้วนะ แต่ฉันยังช่วยจัดการพวกอเมซอนบัดซบแถวหางเสือคุณได้
ฮาล : เอาให้ชัวร์นะว่าคุณอยู่นอกแรงระเบิด และ .. ผมจะไปเจอกับคุณตรงนั้นเอง .. นับหนึ่งถึงสาม แซฟไฟร์
ฮาล : หนึ่ง
ฮาล : สอง
พอนับสาม แครอลก็ดีดตัวออกมาจากเครื่อง ส่วนฮาล
ฮาล : สาม .... ลาก่อนนะ แครอล
แครอล : ฮาล

ฮาลดีดตัวออกมาไม่ได้เขาตัดสินใจพุ่งชนเกาะของอเมซอนพร้อมกับเครื่องบินที่บรรทุกจรวดกรีนแอร์โรว่
แล้วฮาล จอร์แดนก็ทำสำเร็จ เขาระเบิดสนามพลังของเกาะอเมซอนเป็นเถ้าถ่าน
เสียงจากศูนย์บัญชาการ
" เขาทำได้ "
" เกราะพลังงานถูกทำลายแล้ว "
" รีบส่งกองทัำพเข้าไปเร็ว "

แครอลโดดร่มลงมาพร้อมความโศกเศร้าที่เห็นชายที่เธอรักเสียชีวิตไปต่อหน้าต่อตา
หลังจากนั้น
ทอมมาหาแครอลที่ห้องพักนักบิน
แครอล : สวัสดี ทอม
ทอม : เฮ้ แครอล คุณดีขึ้นแค่ไหนแล้ว ?
แครอล : ฉันแค่อยากลืมมันให้หมดเลย แต่ ฉันไม่ใช่ฮาล ทอม ฉันทำไม่ได้
ทอม : ผมรู้ว่าไม่มีใครเหมือนเขา แต่สิ่งนี้อาจพอช่วยคุณได้ เขาอยากให้คุณรับไว้
กล่องที่ทอมส่งให้มีเครื่องแบบของฮาล และ สมุดบันทึกส่วนตัว
ทอม : ผมจะให้คุณอยู่คนเดียวนะ โทรหาผม ถ้าคุณต้องการอะไรก็ตาม
" และจำไว้นะว่า เขาตายอย่างวีรบุรุษคนหนึ่ง "
แครอลเปิดสมุดบันทึกออกอ่าน เธอหลั่งน้ำตาออกมา ฮาลเขียนไว้ว่า
" ก็อย่างที่ผมเคยพูดแหละ ผมไม่ใช่วีรบุรุษ
  ผมเสียใจมั้ยน่ะหรือ ?  เสียใจสิ มากด้วย
  แต่มันก็ไม่ได้มีอะไร ยิ่งใหญ่ไปกว่าเรื่องนี้ ..

แครอลเปิดกล่องเล็กๆสีชมพูออกดู
ด้านในมีแหวนวงหนึ่ง แครอลยิ่งเศร้าโศกเสียใจมากไปอีก ชายที่เธอรักจากไปแล้ว
" ผมรักคุณ แครอล และ เป็นอย่างนั้นเสมอ 
ผมแค่กลัวจนไม่กล้าพูดออกไป
รักคุณตลอดไปนะ 
ไฮบอล ของคุณ 
จาก ฮาล จอร์แดน "


Hard-Traveling Hero ในจักรวาลหลักเป็นชื่อตอนที่ Green Arrow (Oliver Queen), Green Lantern (Hal Jordan), Black Canary (Dinah Laurel Lance) และ Guardian Appa Ali Apsa ออกเดินทางข้ามประเทศเพื่อตามหาอเมริกาที่แท้จริง

5 ความคิดเห็น:

  1. โถ...ฮาล

    ใน Time-Line หลักก็โดนปลดจากการเป็น Green Lantern มา Time-Line นี้ก็ดันมาตายซะอีก

    ท่าทางปีนี้จะไม่ใช่ปีของนายนะนี่

    ตอบลบ
  2. มันเศร้ามากจริงๆครับ ผมชอบฮาลเป็นการส่วนตัว ไม่นึกจะจบแบบนี้เลย

    ตอบลบ
  3. ไม่ระบุชื่อ25 สิงหาคม 2554 เวลา 11:20

    เว้ยย เห้ยยย ไหงเป็นเเบบนี้ล่ะ นึกว่าตอนจบจะได้เป็น green lantern ซะอีก เซ็งง
    - เล่มนี้เศร้าสุดเเล้ว จากที่อ่านๆ Tie-In Flash pointมา.... เห้อออ

    ตอบลบ
  4. ซึ้ง มากมากครับ

    สุดยอด ฮาล


    ตอนตามหาอเมริกา พอจะเล่าได้ไหมครับว่า ทำไมหรอ? เล่เรื่องย่อได้ไหมครับ

    ตอบลบ
  5. อะไีีรกัน จบตามสูตรหนังได้อย่างไร?

    แต่มันก็ดราม่าดีนะครับ T^T

    ตอบลบ