อันแคนนี่ เอ็กซ์ฟอร์ซ #29 [Final excution] : เขาจะทำมั้ย ?

ทีฐานบัญชาการ Wolverine30 กับ Warpath30 วิ่งไปห้องสั่งการหน้าตาตื่น
Wolverine30 : พีม (หมายถึง Ant-man) เรียกมันว่า เวลาที่สั่นไหว -- มีคนยันเปรี้ยงเข้าที่ตูดของเส้นเวลา !
Warpath30 : ผู้ข้ามเวลา -- แสดงว่ามีตายไปสักคนใช่มั้ย ?
Wolverine30 :บางทีนะ

ที่ห้องบัญชาการ Psylock30 หมอบลงกับพื้นและร่างกำลังจะหายไป
Psylock30 : เธอกำลังจะตาย -- ฉันก็กำลังจะตาย
Wolverine30 : ลุกขึ้น รีบหาว่าเธออยู่ที่ไหนเร็ว ?
Psylock30 :มึนไปหมด จับตำแหน่งไม่ได้เลย
Wolverine30 : พยายามหน่อย -- ฉันจะไปหาเธอได้ที่ไหน ?

Psylock30 : ไม่เห็น ไม่เห็นอะไรเลย -- เหลือเวลาอีกไม่กี่นาที อาจน้อยกว่านั้น -- ค้นหาเธอ ช่วยเธอที โลแกน

 " -- หรือ เธอจะสังหารจักรวาลนี้ของเราทั้งหมด "

Psylock ที่นอนจมกองเลือดอยู่ยังไม่ตายสนิท สติของเธอยังพยายามจบชีวิตของตัวเองเพื่อยุติปัญหาทั้งมวล

โว้ว จุดจบของโลก

ช่างเป็นทิวทัศน์ที่น่ามองเป็นพิเศษ

ดาบพลาดกระดูกสันหลังไป

แต่มันก็ยอมรับได้อยู่

ฉันกำลังจะตาย

พร้อมกับที่แห่งนี้

อนาคตแห่งนี้

สันติภาพที่ได้มาจากการฆ่าและการเผด็จการ

กฏเกณฑ์ที่ฉันยอมรับตั้งแต่ฉันร่วมทีมนักฆ่าของโลแกน

และฉันสูญเสียทุกอย่างไปหมด

คนที่ฉันรัก ล้มหายตายจาก ไปทีละคนทีละคน

แต่ ฉันจะลบมันออกไป ทั้งความเจ็บปวด ทั้งที่แห่งนี้

ทำให้มันจบเถอะ

ยกดาบสวะๆนี่ขึ้น

เสียบลงไปให้ตัดไขสันหลัง

จงใช้มันทำอย่างนั้น 

ยุติสถานที่แห่งนี้ซะ

ขยับดาบอีกแค่หนึ่งนิ้วเอง

 " ... การประหารชีวิตครั้งสุดท้าย "

แต่ Punisher30 ก็มาพบตัวเธอเข้าก่อนที่จำทำตามที่ตั้งใจ
Punisher30 : คุณถูกจับกุมแล้ว
Punisher30 : เด็กโง่ -- นรกขุมไหนสั่งให้เธอทำแบบนี้ ?
Psylock : ผู้ไถ่บาปของฉัน -- แค้ก -- พันนิชเชอร์

Punisher30 ดึงดาบออกจากตัว Psylock โดยไม่รีรอ
Punisher30 : นิ่งไว้ ผมมานี่เพื่อช่วย

แต่ Psylock ไม่ยอมให้ช่วยเธอใช้ขาล็อกคอ Punisher

Psylock : ฉันรู้ว่าคุณมาช่วย แต่คุณเป็นแค่กล่องปฐมพยาบาล

 Psylock : -- ยังขาดประสบการณ์ช่วยคนใกล้ตาย

 Punisher30 ชักปืนออกมาขู่

Punisher30 : อย่าขยับ--แม้แต่ก้าวเดียวเลยนะ
Psylock : เขาชักปืนออกมา ทั้งหมดนี้มันตลกมาก

Psylock : ความโหดเหี้ยมคือสัญชาตญาณแรก--เป็นสันดานที่ยากจะทำลาย -- ฉันเข้าใจ
Punisher30 : หยุด เดี๋ยวนี้

Psylock ไม่สนคำเตือน เธอกระโดดหนีจากหลังคาตึก
Psylock : หรือ คุณจะยิงฉันล่ะ ?

แต่ Cable30 ก็ควบมอเตอร์ไซด์ลอยฟ้ามาคว้าตัว Psylock กลางอากาศ

Cable30 : บัดซบจริง แบร็ดดร็อค--ไม่เห็นหรือไงว่าเธอกำลังทำลายอะไรอยู่ ?
Cable30 :  โลกนี้ที่ไม่มีผู้บริสุทธิ์คนไหนเคยเจ็บปวด
Psylock  : เพราะพวกคุณฆ่าทุกคนทีมีความคิดแปลกปลอมไปหมดน่ะสิ
Cable30 : มีหลายอย่างที่ควบคุมไม่ได้ง่ายๆ เธอรู้จักมันดี  เธอคือกำปั้นของมนุษยชาติที่พวกเขาต้องมีไว้เพื่อป้องกันตัว

Psylock  : และใครจะมาฆ่าเราเมื่อเราคิดจะฆ่าคนล่ะเคเบิ้ล ?

Psylock  เอาหัวกระแทกเคเบิ้ล จนมอเตอร์ไซด์พุ่งเข้าใส่ตัวตึก

Psylock  : บางที ฉันอาจเป็นกำปั้นของมนุษย์ชาติที่พวกเขาต้องมีไว้ชำระล้างพวกเราทั้งหมด

 ทั้งสองหลบจากแรงระเบิดได้ทัน

 Cable30 : ไม่ -- เธอต้องได้เห็นสิ่งที่พวกเราทำสำเร็จ

 Psylock ใช้ดาบพลังจิตเสียบเข้าหัว Cable30 เข้าให้
 Psylock : ฉันได้เห็นมาพอแล้ว ทั้งความตาย ทั้งความสะพรึงกลัว เห็นสิ่งที่ต้องรู้มาพอแล้ว ...

Psylock : พวกเราทำผิด

NightAoA ไปช่วยทั้งสองคนมาก่อนหล่นลงพื้นทันท่วงที

NightAoA : ได้ตัวพวกเขาแล้ว

Wolverine :  เบ็ธส์ เธอเอาดาษแทงทะลุตัวเอง เธอกำลังจะตาย

และทันใดนั้น Wolverine30 ก็ควบมอเตอร์ไซด์มาพบพวกเอ็กซ์ฟอร์ซ

Wolverine30 : ตอนนี้ ส่งเธอมาให้ฉันก่อน--และนั่นเป็นโอกาสเดียว

Wolverine30 : ขณะนี้ ฉันเป็นความหวังทั้งหมดที่เธอมี -- เป็นทางเลือกเดียวของพวกเรา -- นายรู้ว่าฉันรู้สึกยังไงกับเรื่องของเธอ ฉันไม่ปล่อยให้เธอตายแน่

Psylock : -- มันไม่ใช่กงการอะไรของคุณ.

Psylock พุ่งไปแย่งปืนจาก Deadpool แล้วจ่อเข้าปลายคางของตัวเอง ( จะตายให้ได้ใช่มั้ย )

Wolverine : หยุดนะ ฟังฉันก่อน เรายังมีทางเลือกอื่น

และที่ไกลออกไป Psylock30 ที่มีแรงคืนมาบ้างก็พยายามคุมจิตของ Psylock
Psylock30 : เธอจะไม่ทำแบบนี้ นี่ไม่ใช่ครรลองของสรรพสิ่ง , แม่แกะน้อย

Psylock30 : ลดอาวุธลง ผ่อนคลายตัวเอง..จงค่อยๆหลับลง มันคือความสงบและจะรักษาตัวเธอ ยอมตนให้กับมัน 

EVA เปลี่ยนร่างเป็นยานเตรียมนำตัว Psylock ไปรักษา

Wolverine30 :โอเคล่ะ เธอหมดสติแล้ว
Wolverine : ทั้งหมดเกือบเข้าท่าแล้ว มา--ไปกันเถอะ เรามีเวลาจำกัด
Wolverine30 : ช่วยทำให้เธอสงบไว้ ก่อนที่เธอจะทำลายจักรวาลนี้ทั้งหมด

Psylock : คุณพลาด ..ทั้งหมดคุณ...

Wolverine30 : ตั้งสติไว้ เธอได้ยินฉันมั้ย แบร็ดดร็อก !
Wolverine : อย่าหลับตานะ -- อย่า

แล้วสติของ Psylock ก็วูบลง

 

ในรอยต่อระหว่างความเป็นความตาย Psylock ก็ได้พบกับ Angel

Angel : อลิซาเบ็ธ ?

Angel : ไม่เร็วไปหน่อยหรือที่ตายอีกครั้ง ?

Angel :  คุณไม่ควรถูกส่งมาที่นี่ คุณก็รู้ -- นี่คือหนทางหนึ่งที่สิ่งเหล่านี้ต้องดำเนินไป ผมรู้ดีเพราะว่า ผมทำให้เกิดเรื่อง เลวๆ มาพักหนึ่ง -- แต่นี่

Angel :  ฆ่าตัวตายเชียวนะ ?

Psylock :  ฉันไม่มีติดค้างกับเรื่องนั้น ทุกอย่างเลย -- แค่ฉันได้ช่วยโลกจากสิ่งที่ฉันเป็น--คุณเป็นคนเดียวเท่านั้นที่ต้องเข้าใจแน่

Angel :  คุณยังไม่ควรจากมา ?

Psylock : ฉันไม่อยากแบกรับอะไรไปมากกว่านี้แล้ว ไม่มีอะไรเหลืออีกแล้วสำหรับฉัน

Angel :  คุณไม่ได้ผิดอะไรหรอก

Psylock :  เพราะ .. ฉันรับมันไม่ได้หรอก

Angel : มีแต่พวกคนเลวที่สมควรถูกทำลาย

Angel : แต่ไม่ใช่คุณ และ ไม่ใช่ โลแกนด้วย -- ที่นั่นมีชีวิตใหม่รอคุณอยู่ -- ความรักครั้งใหม่ก็ด้วย
Psylock : เรามีเลือดแปดเปื้อนมือเรานะ

 Angel : หากเรื่องพวกนั้นไม่เกิดขึ้นกับคุณ ดังนั้น สิ่งที่แฟนโทเม็กซ์ทำไป อาจจะถูกต้องแล้วก็แล้ว? -- เด็กน้อยอโพคาลีพส์จะถูกสอนสั่งในช่วงเวลาจำลอง -- ฝึกฝนให้ครอบครองโลก --เข่นฆ่ามวลมนุษยชาติ ( พูดถึงที่แฟนโทเม็กซ์ยิงเด็กร่างโคลนอโพคาลีพส์คนแรกน่ะครับ)

Angel : มีโอกาสมากมายเหลือเกินที่จะเปลี่ยนแปลงเรื่องพวกนั้นไม่ใช่หรือ ? คิดเล่นๆก็ได้ว่า แฟนโทเม็กซ์ช่วยผู้คนหลายล้านชีวิตให้ปลอดภัย

Psylock : แล้วสิ่งที่ฉันทำมากับคุณ
Angel : -- ตลอดหลายปีก่อนที่เราจะได้มาพบกันล่ะ--แน่สิ มันยังคงอยู่--ตอนที่เราตกหลุมรักกัน--คุณก็ได้รับเอาคำสาปของผมไปด้วย(ร่าง Archangel ของ Angel ) -- ไม่เคยคิดเลยสักครั้งว่าเราจะต้องมาชดใช้กรรมในอนาคต

Angel : ผมคงฆ่าทุกคนบนโลกหมดแล้ว หากว่าคุณไม่หยุดผมไว้ คุณหยุดอยู่กับผมจนมันสะอาดหมดจด--ไม่มีอะไรที่ต้องทำมากไปกว่านั้นอีก และ ต่อจากนั้นคุณก็ได้ปลดปล่อยผมเป็นอิสระ
Psylock :  ฉันรู้สึกมันไม่ได้ --ร่ำไห้กับคุณไม่ได้

Angel : การมีชีวิตก็หนักพออยู่แล้ว ทำไมต้องเสียใจนานนัก ? --คุณได้พบความท้าทายของคุณ -- ความงดงามของคุณและความสมบูรณ์แบบที่ไม่มีวันแตกสลาย
Psylock : ฉัน-ฉันเคยคิดอยู่แค่ว่าอยากช่วยปกป้องเพื่อนๆและครอบครัว ..เพื่อทำให้โลกใบนี้ดีขึ้น
Angel :คุณก็ได้ทำแล้วและคุณจะทำอีก

Angel : อภัยให้ตัวคุณเองเถิด -- มองหาความรักครั้งใหม่ -- ยินยอมให้ตัวคุณรื่นเริงบ้าง--สนุกกับชีวิตของคุณ -- ยินดีกับทุกวันเวลาของมัน -- และในแวววับของประกายตาย

Angel : -- เราจะได้ใช้ชีวิตร่วมกันอีกครั้ง

ทั้งหมดเป็นห้วงจิตที่ Psylock30 ใช้ช่วยตัวเธอเองในอดีตกลับมาจากสภาพโคม่าทางจิตและทางกาย
Psylock : วอร์-เรน
Psylock30 : อย่างนั้น อย่างนั้น เธอจะสบายดีแม่แกะน้อย ทุกอย่างสบายดี

Psylock : คุณ ทั้งหมดนั้นก็คือคุณ
Psylock : คุณกล้าดียังไง ?
Psylock30 : ฉันไม่ได้ทำอะไรเลย
Psylock :  วอร์เรนไง คุณใช้เขาเพื่อเปลี่ยนแปลงจิตของฉัน -- เพื่อใช้ชีวิตของฉันสานต่อหนทางอันบิดเบี้ยวของคุณ
Psylock30 : ฉันไม่ได้ทำอะไรเช่นนั้นเลย

Psylock30 : แต่ฉันยังเห็นเขาอยู่ในฝัน ความรักอันยิ่งใหญ่ที่ตราตึงไว้ในดวงวิญญาณ

Psylock : คุณจะไปรู้อะไรเรื่องความรักล่ะ
Psylock30 : มากกว่่าที่เธอรู้ล่ะ แม่แกะน้อย--และยิ่งกว่านั้น ฉันยังรู้ว่ารักแท้ของเธอจบลงที่ใด

Psylock30: สิ่งที่พวกเรารู้สึกกับฌอน ฟิลิปเป้เป็นความจริง แต่ฉันรู้ว่าความรักของพวกเราจะต้องแปดเปื้อนในท้ายที่สุด
Psylock : ฉันรักวอร์เรน
Psylock30: แน่นอน แน่นอนว่า พวกเรารู้สึกแบบเดียวกัน

Psylock30: แต่ทั้งเธอและฉันต่างก็รู้ว่ามันไม่เหมือนกัน

Psylock30: สิ่งที่เธอรู้สึกกับฌอน ฟิลิปเป้มันเป็นเคมี มันเกิดขึ้นในเซลล์ร่างกายของเธอ ฉันออกจะประหลาดใจอยู่ พ่อของเราก็ไม่ต่างจากนั้นในบางแง่มุม  -- ไบรอันและเจมี่กลัวชายคนนั้นมาก

Psylock30: อย่าใส่ใจกับมันเลย มันเป็นสิ่งที่รบกวนจิตใจเวลาที่เธอรู้สึกรวดร้าวอย่างหนัก -- โชคดีที่ สกินเลสแมน ขโมยหัวใจของเขาไปจากเรา ( มุกนี้ขำไม่ออกครับ ฟังดูจิตๆไงๆก็ไม่รู้ )
Psylock : เขาตายเพราะช่วยเรา

Psylock : คุณกลายเป็นคนจิตใจตายด้านขนาดนี้ไปได้ยังไง !?
Psylock30: ประโยชน์จากเวลาและระยะทาง เธอจะหลุดพ้นจากมัน และ หาทางเติมเต็มในหนทางอื่นๆ

Psylock30: และตอนที่ไม่มีสักคนทำสิ่งที่จำเป็นเพื่อปกป้องมนุษยชาติ -- เธอจะเป็นคนทำ -- เธอจะช่วยโลก เพราะว่า เธอถูกกำหนดมาให้เป็น

Psylock30: หลายปีผ่านไป เธอก็เปลี่ยนเป็นฉัน -- ยังรับเอาแนวคิดของฉันไปด้วย ไม่เลวเลยนะ
Psylock : คุณมันพวกฆาตกรรมหมู่

Psylock30:โลกสมบูรณ์แบบก็เพราะมัน --
Psylock :คุณอย่ามาโน้มน้าวฉันเลยว่า มันเป็นคำตอบของทุกอย่าง
Psylock : แม่ลูกแกะน้อยที่รัก ฉันทำหน้าที่เรียบร้อยแล้ว --

"--หรือ เราไม่ควรอยู่ที่นี่กัน"

ระหว่างนั้น X-force30 ก็กำลังหารือกับ X-force

Wolverine30 : ..เราแค่ไม่ได้บอกคุณว่า อย่าเสี่ยงสั่นไหวกระแสเวลา มากไปกว่าที่เราเจออยู่นี่เลย
AntMan30 : นั่นเป็นปัญหาที่ร้ายแรงจากจุดเล็กๆ ซึ่งคุณก็ได้เรียนรู้กันไปแล้ว

Deadpool : ถ้าหากว่ามันจะช่วยทุกคนได้ ฉันขอไม่เรียนรู้อะไรสักอย่างเลย

Wolverine30 : ฉันรู้ว่าฉันทำอะไร -- รู้ว่านายจะพบเส้นทางที่ไปถึงมัน -- แค่ปล่อยพวกนายกลับบ้าน และ ไปดูให้เห็นกับตา

Punisher30 : อย่าไปสนสิ่งที่หมอนั่นพูดเลย นายอยากช่วยตัวเองจากสงครามโลกมั้ย ?
Punisher30 พูดกับ Deadpool ว่า
Punisher30 : ถ้านายเจอเด็กอโพคาลีพส์นั่นก็ฆ่ามันซะ ,  โลแกนที่สารเลวนั่นด้วยนะ
Punisher30 : แล้วก็ตามหาลูกของอาร์ก แองเจิ้ล(ตอนจบของ Dark angel Saga อาร์กแองเจิ้ลมีลูกกับหนึ่งใน The Four horsemen of apocalypes คนหนึ่งครับ ซึ่งตัวเขาก็ไม่รู้) แล้วนายก็...
AntMan30 : แฟรงค์ พอทีเถอะ


Deadpool : ฆ่าเด็กนี่ ฆ่าเด็กนั่น ปัง ปัง โป้ง ! เอางั้นเลยนะ พ่อจอมบงการ ! อย่ากังวล มันเป็นเรื่องธรรมชาติ ! โธ่ พ่อคนขยัน ! รู้จักดูเด็กน่ารักๆจากเรื่อง เจอรี่ แม็กไกวร์มั่งสิ

Deadpool : รู้จักทำตัวสดใสหน่อย พ่อคนขี้โมโหและซึมเศร้า

Deadpool : นึกดูสิ ว่ามันคุ้มค่า --  ฉันเกลียดนายเสมอมา -- นายทำตัวน่าเบื่อ--ทั้งในสองมิติเวลานี้เลย--ตัวตนที่ซีเรียส--ถ่ายทอดกันมาตั้งแต่ปี'70 -- โอ้ และ ชัึค บรอนสัน เรียกมันว่า -- เขาอยากได้ทุกสิ่งทุกอย่างที่เขาเคยทำกลับมา

Punisher30 ถูกแซวจนโกรธ เอาปืนจ่อหัว Deadpool
Deadpool :  เค้าโกรธแล้ว ..สงบหน่อยสิ ..นึกให้ออกสิฉันเป็นใคร ...ฉันคืออดีต .. นายฆ่าฉันไม่ได้หรอกถ้าไม่ตรวจสอบผลกระทบต่อกระแสเวลาซะก่อน

Punisher30: เวดมันสำคัญต่อประวัติศาสตร์มั้ย ?
AntMan30 : จำได้มั้ยล่ะว่าเกิดอะไรกับซอมบี้ นิกสัน ?
Deadpool : และพนันเลยว่า ฉันต้องมีบทบาทอันยิ่งใหญ่ ในสงครามน้ำอัดลมโคล่ายกต่อไป. ฉันจะไปสนับสนุนโคล่ายี่ห้ออื่น นั่นเป็นของอย่างเดียวที่นายจะได้เจอในที่ๆกำลังหดหู่

Deadpool : จะเรียกเรื่องไร้สาระนี่ว่าไงดีล่ะ ?
NightAoA : เราำไม่มีน้ำโซดาในโลกของเรามาหลายปีแล้ว(หมายถึงในโลก AoA ของ NighAoA)

Deadpool : โอ พระเจ้า นายพลาดโอกาสเตือนพวกเราถึงเรื่องสำคัญ ที่จะเกิดขึ้นในยุคสมัยของอโพคาลีพส์ตลอดเลยใช่มั้ย ? -- เราได้รู้เข้าแล้วสิ

NightAoA หันไปกระซิบ AntMan30
NightAoA : ผมคงไม่ใช่หนึ่งในคนที่ฆ่า เวด ใช่มั้ย ?
AntMan30 : บางทีนะ แค่อาจเป็น นั่นมันก็ไม่ได้ผิดไปจากวิถีที่ต้องเป็นไปสักเท่าไรหรอก

Deadpool : เราจะตั้งชื่อเรื่องไร้สาระนี่ว่าอะไรดี ริม โคล่า หรือ แร้งค์ โคล่า ?

แต่สุดท้ายทุกคนในยุค 30 ก็ส่งเอ็กซ์ฟอร์ซกลับ
Wolverine30 : ฉันรู้สิ่งที่นายกำลังเผชิญอยู่ --รู้ถึงสิ่งที่นายกำลังคิด--แต่มันจะเปลี่ยนไป
Wolverine30 :-- มันจะยากเย็นมาก แต่นายจะแทรกแซงมันได้
Wolverine :-  แน่นัน มันไม่เหมือนกับที่นายทำสิ่งที่ต้องชดใช้กับมนุษย์ชาติ หรือ การกดขี่ข่มเหงของนายหรอก
Wolverine30 : ฉันจะบอกนายสักอย่าง นายทำในสิ่งที่นายจะเป็น --

แล้วทั้งสอง Wolverine ก็โอบลากัน ก่อนจากกัน Wolverine30 ได้กระซิบอะไรสักอย่าง

Psylock30 ก็สั่งลา
Psylock30 : ขอให้ปลอดภัย

หลังจากนั้น AntMan30 ก็เดินเครื่องย้อนเวลาส่งพวก X-force กลับสู่อดีต

หลังจากที่พวกเอ็กซ์ฟอร์ซไปแล้ว

ความจริงก็เปิดเผยว่า ความรักใหม่ที่พูดถึงของ Psylock ก็คือ Wolverine !!!!
Wolverine30 : คิดว่าเขาจะทำมันมั้ย ?

Psylock30 : เราก็ยังคงอยู่นี่ ไม่ใช่หรือไง ?

ปล.
1. Chuck Bronson เป็นชื่อเล่นของ Charles Bronson นักแสดงชาวอเมริกัน
2. Jerry Mcguire เป็นชื่อภาพยนตร์และชื่อตัวละครเอกในเรื่องเดียวกัน นำแสดงโดย Tom cruise โด่งดังมากครับ
3.