เอ็กซ์เมน พรีลูด ทู สชิม เล่ม 4 | พูดมันออกมาดังๆเถอะ

ภาพแรกไม่มีอะไรมากครับเหมือนภาพสรุปจากสามเล่มแรก

ช่องสุดท้าย วูล์ฟเวอรีนจับตามองอยู่ห่างๆ(ด้วยหน้าตาที่บอกว่า เล่มนี้ ตรูเป็นพระเอก)

สมาชิกระดับสูงของยูโทเปียต่างก็แลกเปลี่ยนความเห็นกัน (เหตุการณ์เดิม)

ชาโดว์แึคท : พวกเราอาจผิดก็ได้นะ บางทีมันอาจไม่ได้กำลังจะมาถึง - -

ไวท์ควีน : มันกำลังจะมาถึง เราไม่สามารถยับยั้งมันได้ ไม่มีอะไรที่เราทำได้เพื่อไม่ให้มันเกิดขึ้น

ถ้าหากนายคิดว่า นายทำอะไรสักอย่างไม่ได้ ก็มีโอกาสที่นายเป็นฝ่ายถูก
ถัดจากนั้น อีกครั้ง ก็มีโอกาสที่นายเป็นฝ่ายผิด

แต่นั่นเป็นสิ่งหนึ่งที่ฉันได้เรียนรู้ในช่วงเวลาที่ใช้ชีวิตบนดาวเคราะห์ดวงนี้
และ เชื่อฉันเถอะ ฉันดูมาพักหนึ่งแล้ว--

ถ้าหากนายพูดคำพวกนั้นออกมาดังๆ  นายเป็นคนถูกแน่นอนร้อยเปอร์เซนต์

ภาพถอยกลับไปในอดีตสมัยที่วูล์ฟเวอรีนยังเด็ก ตอนที่เจมส์ ฮาวเลตต์ ยังเป็นเด็กน้อยขี้ขลาดกอดหมาติดตัว

ถ้าหาก นายคิดว่าบางสิ่งมันต้องเป็นไปตามวิถีที่แน่นอน 
บางครั้งนายก็ถูก..และบางครั้งนายก็ผิด
ตอนที่ ฉันยังเด็ก ฉันคิดว่า ตาเฒ่า -- ปู่ของฉัน เป็น ปีศาจ

เขาเป็นชายที่โหดร้าย
โหดร้าย ตั้งแต่ ดวงตา ปาก และ หัวใจ
"กระชับ แต่ ยุติธรรม" เขาเคยพูดแบบนั้น
ราวกับว่า ถ้อยคำเหล่านั้นสามารถอธิบายทุกการกระทำที่ออกมาจากใจคอที่โหดเหี้ยมของเขาได้ครบถ้วน

เขาศรัทธาใน " วีถีดั้งเดิม "
บางแนวคิดอันคลุมเครือที่ทำให้เขาแสดงพฤติกรรมอันธพาลกับทุกคนที่เขาพบเจอ

วิถีดั้งเดิมส่งย่าของฉันลงหลุมไปก่อน พวกเขาส่งทาสไปอยู่ในที่ของพวกเขา

"กระชับ แต่ ยุติธรรม" ทำให้เรารู้ว่า ที่ไหนที่เรายืนอยู่

แต่ เมื่อวันนั้นมาถึง ตอนที่ฉันกางกรงเล็บออกมาเป็นครั้งแรก บนซากศพของพ่อผม
ในชั่วขณะนั้น ผมคิดไม่ออกอีกแล้วว่า ที่ไหนที่ผมยืนอยู่
( หาอ่านช่วงนี้กันได้ใน Wolverine the Origin นะครับ มีภาษาไทยวางจำหน่าย )

หลังจากวูล์ฟเวอรีนแสดงพลังออกมาเป็นครั้งแรก เขาฆ่าพ่อที่แท้จริงของตัวเอง ซึ่งเป็นทาสที่ลักลอบเป็นชู้กับแม่ของเขา เขาหนีออกจากคฤหาส ด้วยความช่วยเหลือของสาวใช้ชื่อ โรส  และ เป็นปู่ที่โหดเหี้ยมของเขาเสนอความช่วยเหลือให้หลบหนีตำรวจไปได้ แต่ทั้งหมดที่วูล์ฟเวอรีนจำได้คือ ดวงตาอันโหดร้ายของปู่

โรสพาเขาขึ้นรถไฟ หนีไปทำงานในเหมืองทางเหนือของบ้านเกิด วูล์ฟเวอรีนเติบโตขึ้น สภาพแวดล้อมหล่อหลอมเขาให้แกร่งขึ้น ในใจของเขายังจำความโหดร้ายของปู่ได้ เขาอยากกลับบ้านเกิด เพื่อไปจัดการปู่ของเขาที่นำความทุกข์ยากมาสู่ทุกคน

หน้าต่อมา ณ ปัจจุบัน เนเมซิสก็เถียงกับวูล์ฟเวอรีนด้วยประโยคเดิมกับเล่ม 1

ถ้านายคิดว่าทำไม่ได้ มันก็มีโอกาส เยี่ยม
นายเป็นได้ทั้งคนถูกและนายเป็นได้ทั้งคนผิด

งั้นแค่นายพูดออกมา นายก็ได้รับโอกาสแล้ว
จงพูดออกมันออกมา
สิ่งที่หัวใจของนายได้ยิน
มันดังลั่นและชัดเจน

แองเจิ้ล : เรารู้ว่า เราถูกถล่มแน่แล้ว เราต้องย้ายคนของเราออกไป --
วูล์ฟเวอรีน : ไม่ เราจะคุ้มครองที่นี่ ฉันจะไม่กระโดดขึ้นเราโดยไม่ได้สู้บ้างเลยสักนิด แม้แต่กับนายก็เถอะ
สตอร์ม : พักกันสักนาทีเถอะโลแกน ไม่มีใครบอกว่า เราจะไปขึ้นเรือสักหน่อย !

ไวท์ควีน : คิดได้อย่างหนี่ง : บางทีเราเอาแต่เถียงกันอย่างปัญญาอ่อนจนจุดจบของโลกมาถึง นั่นมันช่วยได้จริงๆ
ไวท์ควีน : ฉันจะไปเอาตัวสก็อตต์มาเอง

บางทีนายต้องเป็นตัวป่วน
นายต้องยั่วโมโห ให้พวกเขาพูดสิ่งที่คิดออกมาดังๆ
(ที่นิสัย เอ็งเป็นอย่างนี้ เอ็งจะบอกว่า เอ็งมีเหตุผลเรอะ !!!)
เพราะนั่น ช่วยให้ทุกคนที่คิดว่าสิ่งที่เป็นไปไม่ได้จะกลายเป็นจริง

ตัดมาที่อดีตของวูล์ฟเวอรีนในแคนาดา ปี 1910 สมัยที่เขาอยู่ในเหมือง เขาเคยต่อสู้เพื่อชิงเงินรางวัล

พวกเขาเคยบอกว่า ไม่มีใครเอาชนะฉันได้ในการต่อสู้ในกรง

และ พวกเขาพูดถึงมันหลายหน ความจริงมันก็มาถึง

นั่นคือสาเหตุที่คนเราต้องพูดออกมา -- เพราะพวกเขาสามารถกู่ก้องสิ่งที่อยู่ในใจออกมาดังๆเพื่อทำให้มันเป็นจริง 


หากย้อนกลับไปในคืนวันเหล่านั้น ผมเคยได้ยินประโยคหนึ่งมาหลายครั้ง ฉันชอบคำพูดนั้นจริงๆ


" มันไม่ใช่ขนาดของหมาที่จำเป็นต่อสู้  ขนาดของการต่อสู้ในตัวของหมาต่างหากที่สำคัญ"

ในที่สุดไซคล็อปก็ออกมาพบทุกคน แต่เขายังนิ่งไม่ปริปากอะไรออกมา
วูล์ฟเวอรีน : ไม่ใช่ งั้นหรือ

อดีตสมัยที่ วูล์ฟเวอรีน ถูกทดลองฝังความทรงจำเทียมและอดาแมนเทียม

พวกเขาพยายามบอกฉันว่า ฉันเป็นสัตว์ตัวหนึ่ง

นักวิทยาศาสตร์ : ความเป็นมนุษย์ตายไปจากตัวนายแล้ว นายต้องเชื่อฟัง นายเป็นสัตว์ตัวหนึ่ง

แล้ววูล์ฟเวอรีนก็พังหลอดทดลองออกมา

พวกมันพยายามบอกฉันถึงสิ่งที่น่าจะเปลี่ยนแปลงตัวฉัน

เพื่อให้ฉันเชื่อถือคำโป้ปดมดเท็จเหล่านั้น

แต่ฉันไม่เชื่อพวกมัน

วูล์ฟเวอรีน ถล่มห้องทดลองและฆ่าทหารไปหลายคน

ฉันไม่ได้พูดถ้อยคำเหล่านั้นออกมาดังๆ

ถ้าหากฉันย้ำคำโกหกเหล่านั้น มันคงกลายเป็นความจริง

ฉันไม่ได้พูดถ้อยคำเหล่านั้น

เพราะงั้น พวกมันจึงพยายามฆ่าฉัน

แต่พวกมันไม่ได้ืำฆ่าฉัน

พวกมันทำให้ฉันแข็งแกร่งขึ้น

ไซคล็อป : เราจะอยู่ที่นี่ เราต้องปกป้องยูโทเปีย

วูล์ฟเวอรีน : เวลานี้มันแย่นะ อะไรทำให้นายหายไปตั้งนาน ?

ไซคล็อป : ฉันมีประชากรหลายร้อยและชะตากรรมของชาติพันธุ์ให้คิดนะ
วูล์ฟเวอรีน : เป็นคำตอบที่ดี

มองดูพวกเราสิ พวกเขาบอกว่าไม่เคยทำกันมาก่อน 
เป็นไปไม่ได้ 
และนั่นเป็นสิ่งที่พวกเราเคยเชื่อถือ


พวกเขาเคยบอกว่าเราเป็นภัย
พวกเขาเคยบอกว่าเราเป็นอันตราย
คาดการณ์อะไรไม่ได้
..เป็นปีศาจ


แต่เราไม่เคยเชื่อเรื่องพวกนั้น


พวกเขาบอกว่าเราไม่เคยรวมตัวกันได้
มิวแตนท์จะทำลายมิวแตนท์ด้วยกัน จนเหลือเพียงผู้ที่แข็งแกร่งที่สุด

ภาพตัดไปที่ โปรเฟสเซอร์ เอ็กซ์ กับ แม็กนีโต
หมากับแมวยังอยู่ร่วมกันได้
นั่นเปลี่ยนให้พวกเขาเป็นฝ่ายผิดตั้งแต่นั้นมา

ฉันไม่เคยเชื่อสิ่งที่เราเห็นกันในวันนี้ ผมเคยผิดมาแล้ว
ดูสิ มันไม่ได้เป็นอย่างที่นายเชื่อเสมอไป


นายเป็นคนเดียวที่เชื่อถือได้มากที่สุด 
นายเป็นคนเดียวที่บอกกับพวกเรา
คนที่ต้องบอกมันออกมาดังๆ

มันเคยเป็นนาย สก็อตต์


ฉันไปถึงสุดขอบจักรวาลกับนายมาแล้ว
ต้องเป็นทั้งคู่ปรับ
ต้องเป็นทั้งเพืื่อน
เราต้องมีช่วงเวลาที่ยากลำบากและมีเวลาดีๆอีกนิดหน่อย
แต่นายเป็นคนพาพวกเรามาถึงที่นี่

คำถามก็คือ อะไรจะเกิดขึ้นในลำดับถัดไป ?

วูล์ฟเวอรีน เดินไปคุยกับไซคล็อป
วูล์ฟเวอรีน : เยี่ยมเลยนะ ที่นี่นะ เราไป ฉันทำทุกอย่างที่อยู่ในใจได้จริงเหรอ ?
ไซคล็อป : ไม่ นายคิดว่าไง ?
วูล์ฟเวอรีน : ไม่
ไซคล็อป : น่าผิดหวังนะ

ไซคล็อป :ฉันอยากบอกว่า เราต้องต้องทำตามเทวดาและกางปีก
วูล์ฟเวอรีน : กางปีก และ สวดมนต์
ไซคล็อป : ตลกแล้ว

ไซคล็อป : พวกเราอาจล้มตายได้ในวันนี้ เราไม่เคยเจอกับอะไรแบบนี้มาก่อน
วูล์ฟเวอรีน : ใช่ มันเยี่ยมนะ
ไซคล็อป : เราสูญสิ้นทุกสิ่งทุกอย่างได้เลย
ไซคล็อป : พูดออกมาให้ดังเลยนะ นายคิดว่านายทำสิ่งนี้ได้ไหม ?

จุดจบของโลกกำลังมาถึง
ฉันไม่คิดว่า ฉันสามารถเผชิญหน้ากับมันได้
ฉันรู้ ฉันทำได้

วูล์ฟเวอรีน หันมามองไซคล็อป : แน่นอน แล้วนายล่ะ ?

ความเห็นส่วนตัว
ไซคล็อปคงขอให้วูล์ฟเวอรีนเป็นผู้นำมิวแตนท์อีกกลุ่ม เพื่อให้เหล่าอีโวลูชั่นนารี่เห็นว่ายังมีความขัดแย้งและมิวแตนท์ยังไม่มีผู้นำที่แท้จริงเพื่อยืดเวลาการล้างพันธุ์มนุษย์ชาติิิิออกไปอีก แต่นี่คือการเดาครับ มันอาจมีเหตุมากกว่านั้น