THE SUPERIOR SPIDER-MAN | AGE OF ULTRONE | TIE IN

ผมอัดความตายเสียยับเยิน

ไม่นานมากนัก ผมเคยเป็น ดร.อ็อกโตปัส อาชญากรที่ถูกตามจับคนหนึ่ง

คนที่กำลังจะตายคนหนึ่ง โลกของผมก็เกือบถึงจุดจบแล้ว

จนกระทั่ง ผมถ่ายเทสติของผมเข้าสู่ร่างของศัตรูที่เกลียดมากที่สุด 

ผมกลายเป็น ปีเตอร์ ปาร์กเกอร์....สไปเดอร์-แมน

ซุพีเรียร์ สไปเดอร์-แมน , ใช้ชีวิตของเขาได้ดีกว่าที่เขาเคยทำ

เขาทำได้ดีกว่า
ในฐานะ นักวิทยาศาสตร์คนหนึ่ง
ในฐานะ ของฮีโร่คนหนึ่้ง
ในฐานะ ของมนุษย์คนหนึ่ง

และถ้าให้ผมบอกตรงๆ
เขาทำได้ดีกว่าตัวผมเสียอีก

คนทุกคนฝันจะกลับไปแก้ไขช่วงวัยหนุ่มสาว
ด้วยดอกผลแห่งภูมิปัญญาที่พวกเขาเก็บเกี่ยวมาในช่วงชีวิตหนึ่ง
ผมต้องทำมันเพียงลำพัง

แต่ ความตาย , มันก็ดูเป็นแบบนั้นล่ะ
มันไม่ใช่สิ่งที่จะโกงเอามาได้

 กี่ครั้งแล้วที่ ผมเอาแต่เพ้อเจ้อแบบนี้ ?
  โลกถูกทำลาย
  คนพวกนั้นพากันกล่าวโทษผม ตะโกนใส่หน้าผม
  เรียกร้องให้จ่ายค่าชดอัตราสูงสุด

ตอนนี้ ผมทำได้แค่คิดถึง เมย์

อพาร์ทเมนท์ของเธออยู่แถบตะวันตกของเซนทรัล พาร์ค

แถบนั้นมันมีแต่ซากปรักหักพัง

คลับของแมรี่เจนส์ก็ไม่เหลือแล้ว

น่ากลัวว่า พวกเขาต้องผิดหวัง..

พวกเขาต้องเจ็บปวดในทุกวิถีทาง

...และ

ผมมันไร้ประโยชน์

ผมงีบไปพักหนึ่ง ในขณะที่ ความโหดร้ายก่อตัวเหมือนมะเร็งชนิดหนึ่งปกคลุมทั่วทั้งเมือง

เมืองตกเป็นของเขา ! อัลตรอน ! หุ่นยนต์ตัวหนึ่ง..เครื่องจักรกลชิ้นหนึ่ง

และผมเป็นปรมาจารย์ด้านเครื่องจักรกลคนหนึ่ง

ผมน่าจะหยุดยั้งเรื่องนี้ได้

แต่ผมเอาแต่หลีกหนีตัวตน

เก็บกวาดความรกรุงรังที่ ปีเตอร์ทำไว้กับชีวิตของเขา

สไปเดอร์แมนมองหน้าตัวเองในกระจก

แล้วชกเข้าไปเต็มเหนี่ยว

Spider-man : นี่มันเป็น ความผิดของแก !

Spider-man : ทั้งหมดนี้ มันเป็นความผิดของแก ......

Iron Man : ตอนนี้ นายรู้แล้วว่า พวกเราที่เหลืออยู่รู้สึกยังไง

Iron Man : ฉันก้าวผ่านมาด้วยตนเอง ผ่านมาหมดแล้วทั้งห้าขั้นของ คับเลอร์-รอส(Kubler-Ross)

Iron Man : ฉันคือ ไอร์ออนแมน มนุษย์เทกโนโลยี เรื่องพวกนี้หลุดรอดสายตาของฉันไปได้ยังไงกัน ?

โทนี่ สตาร์ก ได้เห็นตัวตนทั้งหมดของผมแล้ว

ตอนนี้ , พวกเขาทั้งหมดได้เห็นผมตอนไม่ใส่หน้ากาก

แต่ พวกเขาไม่ได้ระแวงสงสัย --

Spider-man : ใช่สิ ผมยังสงสัยกับตัวเองเหมือนกัน

Iron Man :ฉันไม่มีคำตอบ นายก็รู้ว่าพวกเราต่างก็ไม่มี จริงมั้ย ? มีอะไรมากมายที่เราต้องขบคิดถึงมัน ฉันอยากไปคลานใต้กองอิฐและตายไปซะเช่นเดียวกับคนทุกคน แต่ ฉันเป็นนักวิทยาศาสตร์ ฉันยังเชื่อว่าทุกปัญหามีวิธีการแก้ไข

ไม่ใช่โดยตัวนายแน่ , ไอ้งั่ง

ปาร์กเกอร์เป็นคนโง่ที่เอาตัวเองไปพัวพันกับอเวนเจอร์ 

พวกนั้นทำให้เขาอ่อนแอ...เป็นอิสระได้แล้ว

สไปเดอร์-แมน ที่ผมสู้ด้วยมานาน ไม่มีการอ่อนข้อ

ไม่สำคัญว่ากำลังได้เปรียบ

เขาไม่เคยล้มเลิกการต่อสู้

...หรือ หวังให้ใครสักคนมาทำให้อะไรแตกต่างไปจากนั้น

และผมคือตัวเขาที่ดีกว่า

ผมอยากไปจากเรื่องงี่เง่าพวกนี้

แล้ววางแผนจะเอาคืน

โดยไม่้มี การแทรกแซงเพื่อควบคุมพฤติกรรมอย่างสไปเดอร์-แมนที่พวกเขารู้จัก

Spider-man : ไปโทรหาแผนกช่างเทกนิกเถอะ , เชลเฮ้ด(Shellhead ชื่อเล่นของ Iron man ที่ถูกตั้งโดยพวก True-Believer ) ฉันมีปัญหาของตัวเอง ไม่ว่านายต้องการอะไรก็ตาม ฉันช่วยนายไม่ได้

Iron Man : ที่จริงแล้ว นายอาจเป็นพียงคนเดียวที่ทำได้ แล้วซูซาน ริชาร์ดบอกฉันว่า นายเป็นนักวิทยาศาสตร์คนนึงด้วย นั่นคือสิ่งที่นายทำที่โฮไรซันแล็บ  , โฮไรซันแล็บยังไม่ถูกทำลาย ฉันพานายเข้าไปในนั้นได้

Iron-man : ทีมของลุกเป็นความหวังสุดท้าย พวกเขากำลังวางแผนก้าวเข้าไปในเมืองของอัลตรอน ..มันคือปฏิบัติการพลีชีพ เรื่องแย่ๆเรื่องหนึ่งที่ไม่มีวัตถุประสงค์สักอย่างเดียว แต่ที่นายพูดไว้ก็ถูก เราต้องเอาคืนบ้าง และ ฉันมีความคิดแล้วว่าจะทำยังไง

 ไอร์ออนแมนพาสไปเดอร์แมนมาดูอุปกรณ์ในกระเป๋าชิ้นหนึ่ง

Iron-man : ตอนที่ฉันเป็นผู้บัญชาการหน่วย S.H.I.E.L.D . มันเป็นหน้าที่ของฉันที่ต้องวางแผนรับมือวันโลกาวินาศ
Spider-man : ฉันเข้าใจแล้วว่าทำไมพวกเขาไล่นายออก
Iron-man : แทงใจดำ แต่ก่อนหน้านั้น ฉันสร้างสิ่งนี้ขึ้นมา

อุปกรณ์นั้นเป็นอุปกรณ์ที่จะ

Iron-man : ในเหตุการณ์นี้ มีแห่งหนึ่งปลอดภัยจากการปนเปื้อน ไม่สิ ต้องบอกว่าไม่ได้อยู่ในการควบคุมของศัตรู ... เพราะมีอุปกรณ์นี้วางอยู่โดยรอบ และเมื่ออุปกรณ์แถนกลางถูกกระตุ้นให้ทำงานมันจะสร้างเส้นทางตัดพื้นที่ทั้งหมดเข้าสู่ เนกาทีำพ โซน  อุปกรณ์พวกนี้่มันสร้างง่ายมาก ยกเว้น อุปกรณ์แกนกลาง ฉันต้องการเทกโนโลยีจากเนกาทีพ โซน ซึ่งเป็นได้ยากเย็นมากเพราะฐานบัญชาการของแฟนตาสติก โฟร์ก็ไม่อยู่แล้ว

Iron-man : แต่ฉันได้ยินว่า Max modell ที่โฮไรซํนแล็บยังมีเหลืออยู่้บ้าง , ฉันไม่รู้ว่าเค้าเก็บไว้ที่ไหน ฉันไม่รู้จักโครงสร้างของที่นั่น แต่นายรู้ .... ควิก ซิลเวอร์ จะพานายเข้าไป เขาจะวางอุปกรณ์นี้ไว้รอบๆเร็วเกินกว่าที่อัลตรอนจะตรวจพบ และถ้านายทำสำเร็จและกระตุ้นศูนย์ควบคุมได้ .. เราจะส่งอัลตรอนและเมืองบัดซบของมันนี้ทั้งเมืองไปสู่มิติอื่น

Spider-man : เราไม่ชัวร์นี่ว่าอัลตรอนตัวจริงอยู่ในนั้นหรือมันแบ่งแยกจิตมาอยู่ในตัวจำลองบางตัวของมันในเจอร์ซี่ย์
Iron man : นี่คือการวิงวอนต่อพระแม่มารีย์หรือ ? แน่นอน เรามาถึงจุดเดียวที่พวกเราทั้งหมดเหลืออยู่
Spider-man : นายหมายถึงการฆ่าทุกคนที่อยู่ในเมือง ทั้งผู้รอดชีวิตและนักโทษ
Iron man : ไม่มีืทางเลือกอื่นแล้ว เชื่อฉันสิ ฉันรู้ว่ามันยากแค่ไหน ที่ต้องมาขออะไรแบบนี้ ,แต่ว่า --

Spider-man : งั้นเอาเลย

ด้านอก โฮไรซัน แล็บ : ถนนซีพอร์ทแถบใต้
ควิกซ์ ซิลเวอร์พาสไปเดอร์แมนพุ่งมาถึงด้วยความเร็วเสียง
QuickSilver : ให้เวลาฉันสักสองนาที  จำเอาไว้ว่า การใช้อุปกรณ์เทกโนโลยีทุกอย่างจะดึงดูดความสนใจของอัลตรอน เมื่อนายเปิดอุปกรณ์แล้ว นายมีเวลาไม่กี่วินาทีให้หนีออกมา

Spider-man : ฉันฟังมาสามร้อยหนแล้ว ฉันรู้ว่าฉันเอาแต่ยิงมุกตลก , แต่ฉันรู้ในสิ่งที่กำลังจะทำ
QuickSilver : เยี่ยม ฉันขอบอกเลยว่า วันโลกาวินาศนี่ ทำให้นายเป็น ผู้ใหญ่ ขึ้นจริงๆ

แล้วควิกซิลเวอร์ก็ปล่อยให้สไปเดอร์แมนได้ทำตามแผนที่วางเอาไว้

โฮไรซัน แล็บ เป็นหนึ่งในสิ่งปลูกสร้างที่มีระบบรักษาความปลอดภัยดีที่สุดบนโลก

ทั้งปาร์กเกอร์และผมขอบอก...

ทั้งหมดนั่นทำให้พวกเราต้องมาอยู่ท่ามกลางความโกลาหล

คิดดูสิ จะมีใครมีโอกาสแบบนี้

โฮไรซัน แล็บตั้งตระหง่านเบื้องหน้าสไปเดอร์แมน

สไปเดอร์แมนเข้ามาในโฮไรซันแล็บด้วยความคิดคำนึงมากมาย

โมเดลล์ ,  เขาตายเพราะพยายามพาคนของเขาเข้าห้องนิรภัย

ราวกับว่ามันมีอะไรสักอย่างมาต่อกรกับอัลตรอนได้

เขาต้องรู้สิว่า มันไม่มีโิอกาสเลย

เขาควรจะช่วยตัวเอง

แต่ แม้ในขณะเผชิญกับความตาย , เขา...

ไม่ นั่นมันเสียงฟูมฟายของปาร์กเกอร์ 

เสียงกู่ร้องบางเบาของดวงจิตที่ตายไปแล้ว

ผมจะไม่ปล่อยให้มันมาแทรกแซง

โมเดลล์ งี่เง่าและอ่อนแอ

ตอนนี้ เขาก็ตาย

ผมไม่เป็นงั้นแน่

แล็บของเขา , ผมขอเรียกว่างั้น

เขาเก็บเทกโนโลยีของเนกาทีพโซนไว้ในนี้

มันไม่สำคัญเลย

มันน่าหัวเราะจริงๆ

ที่อัจฉริยภาพของ อ็อตโต้ อ็อคตาเวียส 

ต้องมาเสียเวลาหนึ่งวินาทีกับความคิดเห็นครึ่งๆกลางๆ

จากสมองของแอนโทนี่ สตาร์กที่ถูกทำลายเพราะแอลกอฮอล์

( สไปเดอร์แมน เขวี้ยงกระเป๋าอุปกรณ์ที่แบกมาทิ้งดื้อๆเลยครับ )

 แต่จากการร่วมมือกันก็พาผมมาที่นี่

มาถึงห้องทดลองของผม

ที่ๆมีทุกอย่างที่ผมต้องการเพื่อทำให้โลกนี้มันถูกต้อง

ผมเคยเจออัลตรอนหนหนึ่ง

ไม่กี่ปีที่ผ่านมา กับสงครามที่ถูกเรียกว่า " สงครามลับ "

ผมได้เรียนรู้ทุกอย่างที่ผมจำเป็นต้องรู้

เจ้าจักรกลนั่นตัดสินใจได้ด้วยตัวเอง

แต่มันก็ยังเป็นทาสของโปรแกรม

มันเคยถูก วิกเตอร์ วอน ดูม ควบคุม

ถ้า วอน ดูม ยังเคยเลี้ยงอัลตรอนให้เชื่องได้ 

ผมก็ทำได้สบายมาก

    ไม่ใช่ว่า ผมประเมินศัตรูของผมต่ำไป 

แน่นอน หากครั้งนี้ผมชนะ ผมจะทำให้พวกเขาดีขึ้นด้วย

เอาเทกโนโลยีของพวกเขามาทำให้โลกเป็นสรวงสวรรค์

ภายใต้การชี้นำของผม สิ่งที่ทำลายอารยธรรม จะเป็นสิ่งที่ปฏิรูปมันขึ้นมาใหม่

ดียิ่งกว่าที่เคยเป็น

สูงส่งยิ่งกว่าสิ่งที่สูญเสียไป

นี่คือ โอกาส ไม่ใช่จุดจุบ..

ไม่ใช่...

พอแล้ว ตั้งสมาํธิไว้ มันคุ้มที่จะทำ

และกุญแจแห่งชัยชนะอยู่ในมือของผม

ไม่ต้องสงสัยเลยว่า สไปเดอร์-อายส์(หุ่นยนต์รูปแมงมุม) ทั้งหมดถูกทำลายไป

แต่ผมมีอีกเป็นร้อยๆลาดตระเวณอยู่ในเมือง

เท่านั้นก็เพียงพอแล้ว

เพราะว่ามันไม่มีจุดหวนกลับอีกแล้ว

สไปเดอร์แมนกดปุ่มสไปเดอร์อายตัวหนึ่ง

และทันใดนั้น เหล่าอัลตรอน ก็

Ultron : เตือนภัย !

อัลตรอนตรวจการทั้งสามก็พังหลังคาโฮไรซันแล็บลงมาอย่างเร็ว

Ultron : สไปเดอร์-แมน มอบตัว หรือ จับตาย
Spider-man : ยกธงขาว น่ะรึ ?

สไปเดอร์แมนก็ุ่พุ่งเข้าลุย

Spider-man : นั่นสำหรับพวกแกไม่ใช่หรือไง ?
สไปเดอร์แมนหมุนตัวเตะเลยครับ

Spider-man : น่าขำจริงๆ

Spider-man : ด้วยมุมมองหนึ่ง ฉันเข้าใจว่าพวกแกสมบูรณ์แบบ

Spider-man :ทั้งความแข็งแกร่งของแก

 Spider-man : ทั้งจุดอ่อนของแก

Spider-man : สำหรับฉันพวกแกมันก็แึค่ ของเด็กเล่น

หลังจาก อัลตรอนพังไปสามตัว อัลตรอนที่เหลือก็มารวมกำลังกันทันที แต่พวกมันก็ถูกสไปเดอร์-อายเข้าเกาะยึดและควบคุมวงจร จนมีหนวดงอกออกมาเหมือนด็อกเตอร์ออกโตปัส

Spider-man : แน่นอนล่ะ 

ผมใช้จิตใจควบคุมจักรกลตั้งแต่สร้างแขนกลชุดแรก

สิ่งสำคัญคือใส่ความตั้งมั่น

และไม่มีอะไรแข็งแกร่งกว่าจิตใจอีกแล้ว

สไปเดอร์แมนใช้อัลตรอนที่ตกอยู่ในโปรแกรมใหม่ทำลายอัลตรอนตัวอื่น และควบคุมอีกตัวบุกไปฐานบัญชาการ

ฉันจะไปหาแกแล้วอัลตรอน

ตัวจำลองของแกตกอยู่ในการควบคุมของฉันแล้ว

และเมืองของแก

โลกของแก

จะล่มสลายไป

สิ่งนี้ ถูกเรียกว่า ฮีโร่ และ จุดเด่นของพวกเขา

พวกเขาชนะสงครามศักดิ์สิทธิ์

จัดการทุกสิ่งอย่างฉับไว

ไม่ต้องสร้างสรรค์อะไร

เว้นแต่เสียงกรีดร้องและความโกรธกริ้ว

ต่อจากนั้น ทั้งหมดที่พวกเขาได้รับมาจากชัยชนะคือ จิตใจอันสูงส่ง

โปรแกรม มัลแวร์ ใช้พื้นฐานจากระบบแขนกลของผม

มันทำให้ผมแทรกซึมจิตใจเข้าคุมตัวจำลองของอัลตรอน

ทำให้มันตกอยู่ในความควบคุมของผม

มันจะดึงโลกใบเก่ากลับมาและทำให้เป็นสรวงสวรรค์
เศร้าอยู่นะ กับสิ่งที่เสียไป
ใช่..แต่มันก็คุ้มกับการสังเวยพวกมัน
เพื่อสร้างสิ่งที่ดีกว่า

ผมจะทำอะไรแบบนั้นล่ะ

ท้ายสุดนี้
ผมรู้จักโครงสร้างแบบนี้นี่
ใครสักคนที่ทำให้คืนวันของผมหดหู่ตั้งแต่เมืองอัลตรอนนี้เริ่มขึ้น
นายทำให้ผมตกใจในตอนสุดท้ายจริงๆ

แต่....

ผมจะเข้าควบคุมแล้ว

เจ็บ...

ผมไม่ได้คิดว่าจะเจออะไรแบบนั้นจากเครื่องจักรกล

วงจรนี่กำลังเจ็บปวด

แต่ผมต้องอดทนเอาไว้

มาเจอกับฉันสิ อัลตรอน มาสู้กับฉันเพื่อดวงวิญญาณหุ่นยนต์ของแก

อะไรกัน ไม่นะ ?

อัลตรอนเป็นเพียงเปลือก ?

มันไม่ได้อยู่ที่นี่

ถ้าหากว่า ผมถูกมันเข้าควบคุมเสียเองล่ะ

แล้วอัลตรอนร่างยักษ์ก็ยิงแสงในใส่ร่างสไปเดอร์แมนในวงจรดิจิตอลจนแหลก

 

Spiderman :  อ้าาากกกกกกกกกกกกกก !

ไอ้งั่ง

มันทำกับผมอย่างไอ้งั่งตัวหนึ่ง

หลอกล่อผมด้วยภาพมายาของสมรภูมิรบ

ขณะที่มันหลบซ่อนตัวอย่างสงบที่ไหนสักแห่ง ?

แต่ ที่ไหนล่ะ

มันไม่สำคัญหรอกว่ามันมีเวลาเรียนรู้ผมเพื่อป้องกันตัวแค่ไหน

ผมมีโอกาสแต่ผมพลาดเอง

และ พวกร่างจำลองอัลตรอนก็ได้สติกลับมาแล้ว มันเหลียวมาหา สไปเดอร์แมน

ไม่ !

ผมจะไม่ยอมให้ จักรกล มาทำกับผมอย่างนี้

ผมจะไม่แพ้มัน ไม่อีกแน่ๆ

สไปเดอร์แมนหลบหนีการจู่โจมแล้วไปหยิบอุปกรณ์ที่แบกมาแต่แรก

เขาตั้งใจจะใช้มันแก้มือ

แต่...

อุปกรณ์นั้นก็โดนลำแสงของอัลตรอนยิงแหลก !!

ผมรู้ความหมายของสิ่งนี้

มันหมายความว่ามันมาถึงจุดจบ

มันหมายความว่า

ผมแพ้แล้ว..

ในที่สุดโฮไรซันแล็บก็ถูกอัลตรอนระดมยิงจนย่อยยับ

   ถ้าผมไม่รู้จักอุโมงค์ของ โมเดลล์ ผมคงตายไปแล้ว

ทั้งหมดนี้มันสำคัญมาก

ผมอุทิศสิ่งที่ดีที่สุดให้กับมัน

ผมให้ทุกสิ่งทุกอย่างที่ผมมี

แต่

มันยังไม่เพียงพอ

แล้วสไปเดอร์แมนของเราก็ยอมรับความผิดพลาดของตัวเอง เดินคอตกจากไป

Quicksilver : นั่นเขานี่

Spider-man : ล้มเหลว ผมทำพัง

Iron man : พวกเรารู้ ควิกซิลเวอร์เห็นพวกอัลตรอนถล่มแถบนั้นจนราบ

Iron man : ขอพูดอะไรหน่อยนะ อัลตรอนคุมแถวนั้นมาก่อน อุปกรณ์อาจถูกเดินเครื่องไว้แล้ว เราแค่มีเวลาไม่พอ

(ปลอบใจกันล่ะครับ )

Spider-man : .. ใช่ครับ ..ใช่

Iron-man : อย่าโทษตัวเองเลย มันไม่ใช่ความผิดของนาย มันเป็นแบบนี้มานานแล้ว บางทีมันอาจใช้การอะไรไม่ได้สักอย่างก็ได้

Spider-man : สตาร์ก ...โทนี่

Spider-man : มันควรต้องใช้การได้

Spider-man : เหมือนอย่างที่ซินาตร้าว่าไว้นั่นแหละ ตอนนี้มันไม่สำคัญแล้ว พวกเราต้องตั้งหลักและหันมารวมกลุ่มกัน ณ ที่นั่นมีชีวิตอยู่ ที่นั่นมีความหวัง นั่นคือเหตุผลที่เราทำสิ่งนี้ ถูกมั้ยล่ะ ?

นี่คือเหตุผลที่ว่า ทำไมปาร์กเกอร์ถึงชนะอยู่เสมอ

ผมจัดการศัตรูของผมอย่างคนชั้นต่ำ 

ดูได้จากตัวตนของผม

พวกมันไม่ได้ส่งผลอะไรกับผม..แม้แต่น้อย

พวกมันไม่ได้ทำให้ผมแข็งแกร่งขึ้น ..พวกเขาแค่อ่อนแอ

นี่คือ ความแตกต่าง ...

อย่างที่ผมเคยพูด

ความตายถูกโกงไม่ได้

Iron man : นายจะร่วมด้วยมั้ย ?

แต่ถ้ามีคนดีๆที่ยืนหยัดอยู่เคียงข้าง

มันจะสร้างความแตกต่างได้

Spider-man : ตกลง

ติดตามตอนต่อไป ใน Age of Ultrone 3  : Comics66.com

ปล.
1. The Kübler-Ross model ที่ โทนี่ สตาร์ก พูดถึง เป็นทฤษฎีการประณีประนอมทางจิตวิยาของความเศร้าเสียใจ ที่คนเราต้องผ่านขั้นตอนของความรู้สึก 5 ชนิด จึงบรรลุการยอมรับในชะตากรรม โดย Elisabeth Kübler-Ross นักจิตวิทยาชาวสวิส คือ การปฏิเสธ , ความโกรธเคือง , การต่อรองกับตัวตน , ความซึมเศร้า และ การยอมรับ

2. Max Modell คือ หัวหน้านักวิทยาศาสตร์ของโฮไรซันแล็ป เป็นเพื่อนสนิทของ Marla Jameson ( ภรรยาของ Jonah Jameson ) เป็นหัวหน้าของ Peter Parker