อันแคนนี่ เอ็กซ์ฟอร์ซ #14 | Dark Angel Saga 4 | สมัยนี้ต้อง AGE OF ARCHANGEL

เมื่อวานนี้ ที่ขั้วโลกเหนือ
ดาร์กบีสต์กับอาร์กแองเจิ้ลบินคุยกันมาถึงแผนการณ์อะไรสักอย่างหนึ่ง
อาร์กแองเจิ้ล - แผนของเรามั่นใจได้แน่นอน
ดาร์กบีสต์ - ความมั่นใจของท่านดูไร้ขีดจำกัด ท่านจะประสบความสำเร็จอย่างยอดเยี่ยมในการครองบัลลังก์แห่งอพ็อกคาลีพส์

ดาร์กบีสต์ - ในความหลากหลาย ในโลกใบนี้ เอน ซาบาห์ นูร์คัดเลือกได้ยอดเยี่ยม
อาร์กแองเจิ้ล - จิตของเวิร์ธธิงตันยังต้องได้รับการหล่อเลี้ยง

ดาร์กบีสต์ - เพื่อนร่วมทีมของท่าน - ทีมเดียวที่ผมส่งไปเก็บเมล็ดแห่งชีวิต --ท่านแน่ใจได้เลยว่าพวกเขาเป็นคนกลุ่มเดียวที่จำได้ว่าท่านเป็นใครมาก่อน
อาร์กแองเจิ้ล - ใช่

ดาร์กบีสต์ - ผมได้ตกอยู่ในห้วงแห่งความผิดหวังมานานโข  เมื่อแน่ใจว่าอัคคาบาได้แตกสลายเกินกว่าจะเอาโมเมนตัมของโลกนี้คืนมาได้อีก  ใช่ มันจะถือกำเนิดขึ้น  เราจะทำหน้าที่เป็นผู้นำทางในยุคสมัยแห่งอพ็อกคาลีพส์
อาร์กแองเจิ้ล - ไม่ใช่ อพ็อกคาลีพส์ตายไปแล้ว

บนหอคอย
อาร์กแองเจิ้ล - ยุคสมัยแห่ง อาร์กแองเจิ้ล จะยิ่งใหญ่ตระการตา เราจะเป็นผู้นำทางเข้าสู่ยูโทเปียที่แท้จริงและทันทีทันใด  มันจะไม่มีช่วงเวลาแห่งความมืดมิด ไม่ไล่ล่าและฉีกเนื้อพวกมนุษย์เป็นชิ้นๆแบบค่อยเป็นค่อยไปอีกแล้ว

ดาร์กบีสต์ - เราจะปลอดภัยในการจัดการอันดี องค์ราชา

อาร์กแองเจิ้ล - งานนี้เราเป็นพี่เป็นน้องกัน  นายให้ฉันเพียงแค่ความจงรักภัคดีที่น่าประทับใจเหมือนที่เราได้ทำกันมาเท่านั้นก็พอ
ดาร์กบีสต์ - ผม...แน่นอน นี่เป็นศักราชใหม่อย่างแท้จริง

อาร์กแองเจิ้ล - ถ่ายทอดคำพูดออกไป , สิ่งสุดท้ายที่ฉันปรารถนาก็คือ...

อาร์กแองเจิ้ล - พิธีการและการประจบสอพลอ

โอซีแมนเดียสมาต้อนรับ
โอซีแมนเดียส - ไฮ อาร์กแองเจิ้ล ขอน้อมคารวะองค์ราชาและผู้ครอบครองเมล็ดพันธุ์ทั้งเจ็ด ผู้ถูกเลือกโดยพระผู้เป็นเจ้า  ในเหล่า DEATH ทั้งหมดที่เราได้เพาะเลี้ยงมา ข้ายินดีมากที่ท่านเติบโตมาเป็นดอกกุหลาบ
( DEATH คือ หนึ่งในสี่ทหารม้าของอพ็อกคาลีพส์ )
โอซีแมนเดียส - ได้โปรดเถอะ ท่านหัวหน้า ขอให้ข้าได้ --
อาร์กแองเจิ้ล - ถ้าแกยังเอาแต่ปฏิบัติกับฉันด้วยกิริยาแบบนี้ต่อไป ฉันจะคัดแกออกไป

โอซีแมนเดียส - ข้า ข้า ไม่เข้าใจ มีอะไรที่ท่านไม่พอใจงั้นหรือ ?
อาร์กแองเจิ้ล - มันตรงกันข้ามเลย เจ้าเอาแต่ประจบสอพลอมายาวนานมาก เจ้าไม่เคยขอบริจากความเชื่อถืออะไร นอกจาก สิ่งที่เจ้ารู้สึกอยู่ในใจเท่านั้น

อาร์กแองเจิ้ล - เจ้าได้พิทักษ์ครอบครัวนี้ให้อยู่ร่วมกันมาเป็นเวลายาวนาน โอซีแมนเดียส  เราติดหนี้เจ้าอย่างใหญ่หลวง  อนาคตของเจ้าจะเป็นมากกว่าจอมเผด็จการที่ไร้บทบาท

โอซีแมนเดียส พาอาร์กแองเจิ้ลมาถึงประตูบานหนึ่ง
อาร์กแองเจิ้ล - เด็กผู้ชายคนนั้นอยู่ข้างใน ?
โอซีแมนเดียส - เขาอยู่นี่
อาร์กแองเจิ้ล - รอกันตรงนี้

ภายในมีหญิงร่างผมแห้งไว้ผมทรงมารุโกะ เธอคือ AUTUMN ROLFSON
อาร์กแองเจิ้ล - ออทั่ม รอล์ฟสัน  นานแค่ไหนแล้วนะ ตั้งแต่เราร่วมกันรับใช้อพ็อกคาลีพส์ผู้โหดร้าย? เธอเป็นยังไงบ้างล่ะ
ออทั่ม- ก็ดี
อาร์กแองเจิ้ล - เขาอยู่กับเธอหรือเปล่า ? ให้ฉันเจอเขาหน่อยได้ไหม ?

ออทั่ม - นาย นายจะไม่ทำร้ายเขานะ
อาร์กแองเจิ้ล - ถึงฉันอยากทำแบบนั้น แต่ฉันทำได้ด้วยหรือ ?
ออทั่ม - ไม่รู้สิ
อาร์กแองเจิ้ล -  ถ้าหากเขาเป็นในสิ่งที่เขาเชื่อว่าเขาเป็น ไม่มีใครบนโลกใบนี้หรอกที่ทำร้ายลูกชายของเธอได้หรอก ออทั่ม
ออทั่ม- ฉันซ่อนเขาไว้จากอพ็อกคาลีพส์ ฉันกลัวว่าเขาจะเห็นเด็กคนนี้เป็นภัยและฆ่าเขาได้
อาร์กแองเจิ้ล - เธอทำถูกแล้วล่ะที่กลัว
อาร์กแองเจิ้ล - แต่ไม่นาน
พอประตูเปิดเปลวควันพวยพุ่งออกมา

ด้านในมีกระโหลกเพลิงในชุดเกราะเหล็กเขาคือ GENOCIDE
เจโนไซด์ - องค์ราชาของข้า ข้า--ข้าจะรับใช้ท่านในทุกวิถีทาง ข้ารู้สึกเป็นเกียรติ ข้าจะไม่ปล่อยให้ท่านต้องถูกโค่นล้ม ข้าสัญญา ได้โปรดอย่าลงโทษแม่ของข้าที่ซ่อนข้าเอาไว้เลย

อาร์กแองเจิ้ล - ไม่หรอก เจ้าหนูของฉัน โดยการปกปิดตัวเจ้าเอาไว้...

อาร์กแองเจิ้ล - มารดาของเจ้าได้เปลี่ยนความเป็นจริงของโลกนี้ไปสู่สิ่งที่ดีกว่า

ปัจจุบัน แหล่งกบดานของเอ็กซ์ฟอร์ซ

พวกอาร์กแองเจิ้ลเจอกับเอ็กฟอร์ซที่เหลือและจับเด้ดล็อกมัดไว้กับพื้น
อาร์กแองเจิ้ล - งั้น .. นายดูไม่เหมือน นายกำลังส่งมอบเมล็ดแห่งชีวิตมาเลยนะ

แฟนโทเม็กซ์ - ขออภัยด้วยที่เราไม่ได้ทำความเคารพ พวกเราอาจกำลังรู้สึกฉุนจัด
เด้ดพูล - นั่นมันก้อนอึที่แกส่งพวกเราไปเบ่งออก วอร์เรน  มันน่าดมเอาจริงๆ

" ... เราจะฆ่าวอร์เรนได้ยังไงกัน "
แฟนโทเม็กซ์ - ขอโทษนะที่ไร้มารยาท ฉันคาดว่า พวกเขากำลังใช้โทรจิตเถียงกันว่าสมควรจะฆ่านายหรือเปล่า
อาร์กแองเจิ้ล - พวกเขาไม่ควรลอง.
แฟนโทเม็กซ์ - ฉันเห็นด้วยว่ะ เพราะว่าแกชนะไปแล้ว --

แฟนโทเม็กซ์ - แกได้สิ่งที่แกอยากได้ แกเอาชนะพวกเราได้อย่างน่าประทับใจ --เข้ายึดครองเมล็ดแห่งชีวิต--ส่งพวกเราไปใกลแสนไกลเพื่อให้เจอกับการล้างแค้น
อาร์กแองเจิ้ล - มันไม่มีการโจมตีหรอก ... มันจะ

แฟนโทเม็กซ์ถูกจู่โจมจนร่วงลงไป
อาร์กแองเจิ้ล - เราได้สร้างมาตรวัดการบิดผันความจริงของนาย  ความเป็นจริงของนายจะถูกเจาะเข้าไปและส่งเสียงก้องไปมาในสมองของนายและสร้างแรงตอบสนองเข้า
วูล์ฟ - เวอร์ธธิงตัน ไอ้ลูกหมา

อาร์กแองเจิ้ล - ฉันไม่เคยใช้ภาษาที่เข้าใจยากเลยนะ ทำไมต้องทำให้มากเรื่องกันด้วย ?

วูล์ฟเวอรีนกวาดกรงเล็บใส่อาร์กแองเจิ้ลกระจุย
วูล์ฟ - มันเป็นสิ่งที่ฉันทำได้ดีที่สุด

แต่วูล์ฟก็โดนเจโนไซด์สวนคือทันควัน
เจโนไซด์ - แกไม่น่าจะทำแบบนั้นเลย

วูล์ฟร่างไหม้เกรียมไปครึ่งตัว
อาร์กแองเจิ้ล - เจโนไซด์ทำเกินไปหน่อย ได้โปรดช่วยให้เราหลีกเลี่ยงความยุ่งยากในอนาคตด้วยเถอะ
ไซล็อก - ที่รัก พระเจ้า วอร์เรน - โลแกน สงบหน่อย ฉันจะปิดระบบประสาทรับความเจ็บปวดของนาย

ไซล็อก - แกไอ้ลูกหมา แกทำอย่างนี้ได้ยังไง ?
อาร์กแองเจิ้ล - เขาเข้ามากเจาะคอหอยของผม พรรคพวกของผมก็ตอบโต้คืน
เด้ดพูล - คุยกันพอแล้ว ทำไมเรายังต้องคุยกับมันอีก
เด้ดพูลเตรียมลุยแต่ถูก FAMINE ใช้พลังเสียงกลองสยบทันที ( FAMINE เป็นมิวแตนท์ที่มีพลังเสียงกลองสร้างมะเร็งทางการรับฟัง )

อาร์กแองเจิ้ล - เมล็ดแห่งชีวิตล่ะ แฟนโทเม็กซ์ ก่อนที่เรื่องมันจะเกินไปกว่านี้
แฟนโทเม็กซ์ - ฉันสู้กับ Calestial จับตามองชายคนหนึ่ง ระเบิดตัวเองเพื่อซื้อเวลาให้ฉันถอยหนี แต่ ราชาเวิร์ธธิงตันตัวกระจ้อยเอาแต่ขอให้ฉันแบ่งของเล่นใหม่ให้เล่น   บางอย่างที่แกควรรู้เป็นอันดับแรกคือ ช่างซ่อมรองเท้าของแกไม่ได้ใส่เกราะให้ตรงกลางรองเท้าของแก

แฟนโทเม็กซ์ปักมีดสั้นลงบนเท้าของอาร์กแองเจิ้ล
อาร์กแองเจิ้ล-อ้าก
แฟนโทเม็กซ์-ส้นตีนของอคิลิส

อาร์กแองเจิ้ล- ฉันไม่เคยชอบแกเลย
แล้วแฟนโทเม็กซ์ก็โดนปีกเหล็กเสียบร่างทันที

อาร์กแองเจิ้ล- พอกันที ทำให้พวกมันคุกเข่าลง อลิซาเบธนี่ไม่เจ็บปวดหรอก

แฟนโทเม็กซ์กดดันให้พวกเราลงมือ

กดดันให้ฉันฆ่าวอร์เรน

หลายร้อยชั่วโมงในแดนเจอร์รูม

ได้สู้กับสัตว์ร้ายพวกนี้

ฉันเคลื่อนไหวตามสัญชาตญาณ

จัดการจุดอ่อนของพวกเขา

สร้างหนทางไปฆ่า

ชายคนที่ฉันรัก

ไซล็อกโดดข้าม FAMINE และลงมาฟันขาของ WAR

แถบสีเทาจับอยู่บนเส้นทางของฉัน
แม็กคอยจะพุ่งเข้ามาสังหาร
คำแก้ตัวตามติดมากับข้อเท็จจริง

เขาจะหลอกด้วยแขนซ้าย
และเขาจะโจมตีด้วยกรงเล็บที่แขนขวา

เฉือนกล้ามเนื้อหน้าอกของเขา--
ปล่อยให้แขนของเขาตาย
และการโจมตีของเขาก็ไม่ได้ผล

 อาร์กแองเจิ้ลกำลังถกเถียงกับแฟนโทเม็กซ์ที่โดนปีกเหล็กปักพรุน
อาร์กแองเจิ้ล - มันเป็นการแข่งขันที่เราต่างก็รู้อยู่แก่ใจ..
อาร์กแองเจิ้ล - ชายตามองดูที่ เบทซี่สิ -- อาจเป็นการดูถูกกันสักหน่อย -- มีแต่เธอเท่านั้นที่จะตัดสินเรื่องนี้ได้ แต่ฉันขอบอกคำสุดท้ายเลยนะว่าหัวใจที่ขาดเขลาของแกกำลังเสแสร้งอยู่
แฟนโทเม็กซ์ - ได้ งั้นก็หุบปากซะ แล้วก็ ...

เปิดช่องว่าง

ไม่มีการลังเล
พุ่งไปที่หัวใจของเขา

แม็กคอยทำให้ฉันเสียเวลา
การลังเลใจ -- ฉันเลยพลาดเป้าที่เล็งไว้
ห่างจากหัวใจของเขาหนึ่งนิ้ว
หนึ่งนิ้วเพื่อจบเรื่องนี้ลง

ไซล็อกปาดาบปักอกอาร์กแองเจิ้ล แต่พลาดหัวใจไปหน่อย
ดาร์กบีสต์พุ่งเข้ามาคว้าตัวไซล็อกเอาไว้
ดาร์กบีสต์ - บางทีเธอน่าจะสนใจคู่เต้นของเธอหน่อยนะ
อาร์กแองเจิ้ล - หยุด อย่าทำให้เธอบาดเจ็บ เธอเป็นคนสำคัญ

แฟนโทเม็กซ์ - อึ้ก .. แกมันหวานแหววมาก อึ้ก .. ฉันคิดไม่ว่าแกจะเผื่อแผ่คำหวานแบบเดียวกันมาให้ฉันด้วย ใช่ไหม่ ? ฉันเป็นน่ารักเป็นพิเศษเสียด้วย
แฟนโทเม็กซ์ ก็สลบไป อาร์กแองเจิ้ลเอาเมล็ดแห่งชีวิตจากเขามา

อาร์กแองเจิ้ล - ไม่มีอนาคตสำหรับแกแล้ว
เด้ดพูลปาระเบิดควันแล้วรีบฉวยโอกาสหนีออกมา เด้ดพูลแบบวูล์ฟเวอรีน ส่วนไซล็อก ลาก !! แฟนโทเม็กซ์ออกมาและสั่งให้เขาเตรียมยาน EVA

ไซบ็อกเด้ดล็อกกราดกระสุนใส่อาร์กแองเจิ้ลไม่ยอมหยุด จนไซล็อกต้องดึงมาขึ้น EVA เพราะพวกเขาต้องถอยก่อน
ไซบ็อกเด้ดล็อก - ถ้าเราไม่หยุดยั้งมันตอนนี้ มันจะฉีกผู้บริสุทธิ์หลายพันคนเป็นชิ้นๆ -- วันนี้เลย

พวกทีมเอ็กซ์ฟอร์ซขึ้นยาน EVA แล้วแต่ไซล็อกยังอยู่ตรงปากประตู
ไซล็อก - เขามีโลกทั้งใบ -- มีเมล็ดแห่งชีวิต  ถ้าเด้ดล็อกพูดถูกอะไรก็ตามที่เขาจะทำคือปลูกมันลงไป
แฟนโทเม็กซ์ - ไม่ ไม่ ไม่ แบร็ดด็อกเธอพูดเรื่องอะไร เรากำลังตะไป เราถูกถล่มยับ -- โลแกนใกล้จะตาย เราต้องไปตอนนี้เลย

ไซล็อกกระโดดลงจากยานมายืนตรงหน้าอาร์กแองเจิ้ล
ไซล็อก - ฉันไม่ไป

อาร์กแองเจิ้ล - นี่ผมควรยกย่องคุณใช่ไหม ?
ไซล็อก - ฉันไม่ยอมแพ้เรื่องคุณหรอกวอร์เรน

ไกลออกไป ในที่สักแห่งหนึ่ง

เด้ดล็อก เด้ดพูล และ แฟนโทเม็กซ์ เฝ้าดูอาการของโลแกนอยู่พลางออกความเห็นกันเรื่องสถานการณ์ จนในที่สุด แฟนโทเม็กซ์ขอให้ติดต่อไซคล็อปส์และอเวนเจอร์ เพื่อขอความช่วยเหลือพระเรื่องนี้มันเกินกำลังพวกเขาสามคนที่เหลืออยู่จะจัดการได้

เด้ดพูล - งั้นพวกเรา สองนักฆ่ารับจ้างและหุ่นยนต์นักฆ่าจากอนาคตจะเรียกอเวนเจอร์มา

เด้ดพูล - และเราจะขอให้เขาช่วยฆ่าเวิร์ธธิงตันเพราะว่าเขากลายเป็นอพ็อกคาลีพส์คนใหม่ , เพราะว่า แฟนโทเม็กซ์ยิงเด็กหนุ่มคนหนึ่งเข้าที่กลางหัว ทำให้พวกเราถูกตราหน้าว่าเป็นกลุ่มนักฆ่าลึกลับที่นำโดยวูล์ฟเวอรีน คนที่ถูกเผาไปครึ่งตัวและไม่สามารถให้ปากเสียงแก้ตัวอะไรได้

แฟนโทเม็กซ์ - บัดซบเอ้ยโลแกน บัดซบทวีคูณเลยแก

" ..ปล่อยให้ฉันล้างจานของแกอยู่ได้ "
ณ อัคคาบาร์ เมโทรโปลิส ลึกลงไปใต้ขั้วโลกเหนือ
อาร์กแองเจิ้ล - คุณไม่จำเป็นต้องพยายามอ่านจิตของผมหรอก อลิซาเบ็ธ
อาร์กแองเจิ้ล - พวกเขายอดเยี่ยม ในการสร้างเกราะป้องกันทางจิต ฉันเติบโตกลายเป็นบางสิ่งที่ดีมากกว่า สิ่งที่ฉันเคยเป็น
ไซล็อก - ฉันเคยได้ยินบางคนพูดแบบนั้น
ไซล็อก - บางคนที่เป็นปีศาจ

อาร์กแองเจิ้ล - วัตถุประสงค์หนึ่งก็มีจุดร่วมเดียวกัน
ไซล็อก - ปีศาจที่ใช้ดาร์กบีสต์ส่งเพื่อนของฉันไปตาย --ส่งฉันให้ไปตาย

อาร์กแองเจิ้ล - เขาส่งเธอไปเอาเมล็ดแห่งชีวิตและผมเชื่อว่าพวกเธอประสบความสำเร็จแน่ๆ
อาร์กแองเจิ้ล - คำสั่งของผมชัดเจน คุณต้องไม่ได้รับบาดเจ็บ ไม่งั้นเขาต้องถูกลงโทษ
ไซล็อก - นั่นคือปัญหาตอนที่คุณทำงานกับพวกที่มีปัญหาทางจิต วอร์เรน
ไซล็อก - พวกเขาพยายามทำหลายอย่างให้แย่ลง
อาร์กแองเจิ้ล - อย่าเรียกผมด้วยชื่อนั้นอีก มันไม่เหมาะสมอีกแล้ว ตอนนี้ผมคืออาร์กแองเจิ้ล
ยอมรับเรื่องนี้ด้วย

ไซล็อก- ฉันไม่ยอมรับหรอก ฉันอยู่ที่นี่เพื่อช่วยคุณจากชีวิตแบบนี้. ฉันรู้ว่าชายที่ฉันรักยังอยู่ในนั้น
อาร์กแองเจิ้ล - เขายังอยู่แต่เขาเปลี่ยนไปอย่างไม่มีวันเปลี่ยนแปลง
ไซล็อก-เขาตกนรกเพราะคุณ -- เพื่อนของคุณและฉันพยายามช่วยคุณ
อาร์กแองเจิ้ล - นี่ไม่ใช่อะไรที่ผิดพลาด -- นี่เป็นวิวัฒนาการของผม

ไซล็อก-กลายเป็นอะไรล่ะ อพ็อกคาลีพส์หรือ ? โลกแบบที่เราต้องหนีให้พ้นจากมัน  วอร์เรน ฉันเห็นสิ่งโลกจะเป็น ถ้าคุณทำสำเร็จ -- มันคือฝันร้ายนะ

อาร์กแองเจิ้ล - โลกของเรามันผิดเพี้ยนมากเหมือนกับโลกที่คุณเพิ่งจากมา วิถีทางของธรรมชาติถูกรบกวน ผมต้องแก้ไขให้ถูกต้อง

 อาร์กแองเจิ้ล - ความเป็นจริงเบี่ยงเบนไป ตอนที่ แวนด้า แม็กซิม็อฟ พูดว่า " NO MORE MUTANT "  คนของเราถูกกวาดล้างจนเหลือน้อยกว่า 200 คนทั่วทั้งโลก
ในชั่วขณะนั้น การวิวัฒนาการตามธรรมชาติแตกกระเจิงเป็นเสี่ยงๆ  ผมกำลังจะทำให้มันถูกต้องขึ้น ...

อาร์กแองเจิ้ล - ผมกำลังเอาวิวัฒนาการกลับมาอีกครั้ง
ไซล็อก - อะไรนะ ? มันหมายความว่ายังไง

[[ อาร์กแองเจิ้ลหรือเปล่า นี่ผมแม็กคอย ]]
อาร์กแองเจิ้ล - ใช่ ฉันอยู่นี่
[[ อาร์กแองเจิ้ลหรือเปล่า นี่ผมแม็กคอย ]]
อาร์กแองเจิ้ล - ได้เวลากำจัดพุ่มไม้เตี้ยๆแล้ว
[[ เจอกันแถวๆ TABULA RASA]]
อาร์กแองเจิ้ล - PESTILENCE ดูแลมิสแบร็ดดร็อกให้กลับห้องพักของเธอ
เพสติลเลนซ์ - ฉันจะจัดการให้เอง
อาร์กแองเจิ้ล - ฉันจะไปดูมันหน่อย
ไซล็อก - วอร์เรน คุณจะไปไหน

อาร์กแองเจิ้ล - คุณจะเข้าใจในเร็วๆนี้ คุณจะได้เห็นสิ่งที่มันเป็นไป
ไซล็อก - รอก่อน ไม่ว่าอะไรก็ตามที่คุณวางแผนไว้ อย่าทำมันเลยนะ

" นี่ยังเป็นเวลาที่กลับตัวทัน "

อาร์กแองเจิ้ลพาเจโนไซด์มาที่เมืองเล็กๆในชนบทแห่งหนึ่ง
อาร์กแองเจิ้ล - เราเติมเต็มคำสัญญาพ่อของเจ้าแล้ว
เจโนไซด์ - ผมเป็นเกียรติที่ได้รับใช้ท่าน เกียรติยศที่จะถูกจดจำ ท่านรู้ว่านี่มันเป็นส่วนหนึ่งของงานที่พ่อผมทำ
อาร์กแองเจิ้ล -  เช่นเดียวกับฉัน เราทำในสิ่งเดียวกับเหล่า Calestial พระราชาแห่งบรรพกาลได้ทำกันมายาวนาน  เรามาจากเส้นทางอันแสนยาวไกลแห่งผู้ดูแลคอสมิก

เจโนไซด์ - ดร.แม็กคอยบอกว่านี่เป็นจุดที่ดีที่สุด
เด็กหนุ่มคนหนึ่งเดินมาหาอาร์กแองเจิ้ล
เด็กหนุ่ม - โว้ว พวกคุณเป็นซุปเปอร์ฮีโร่ใช่ไหมครับ ?
อาร์กแองเจิ้ล - ฉันเคยเป็น แต่ สิ่งที่คิดนั้นไม่ได้เป็นความหมายของฉันอีกแล้ว

อาร์กแองเจิ้ล - กลับไปหาแม่เถอะ บอกแม่ว่าเธอรักแม่

เจโนไซด์ - มีอะไรผิดปรกติหรือครับท่าน ?
อาร์กแองเจิ้ล - หืมม์ ?? ไม่นี่

อาร์กแองเจิ้ลบินตรงขึ้นไปบนฟ้า
อาร์กแองเจิ้ล - ดำเนินการได้

เจโนไซด์เปล่าพลังความร้อน
เด็กหนุ่มคนเดิมจับมือแม่ของเขาไว้
เด็กหนุ่ม - พวกเขาเป็นซุปเปอร์ฮีโร่

ไซล็อกในห้องในฐานทัพมองออกไปด้านนอกที่เวิ้งว้าง

เจโนไซด์เปล่งพลังเผาผลาญเมืองทั้งเมืองจนราบเรียบ ทุกคนถูกเผาเป็นจุณ

เมืองทั้งเมืองถูกกวาดล้างราบคาบ

อาร์กแองเจิ้ลจับตามองเมืองระเบิดอย่างไร้ความรู้สึก
ไซล็อกโศกสลดเพียงลำพัง
ดาร์กบีสต์ถือเมล็ดแห่งชีวิตไว้ในกำมือ
แฟนโทเม็กซ์เฝ้าวูล์ฟเวอรีนที่กำลังอาการโคม่า

อะไรจะเกิดขึ้นต่อไป
ยังมีความหวังอยู่อีกหรือไม่
เอ็กฟอร์ซจะต้องฆ่าอาร์กแองเจิ้ลจริงหรือ ?