เคเบิ้ล และ พลพรรค เอ็กซ์ฟอร์ซ #2 : คุณหลอกผม

 ย้อนกลับมาจากตอนก่อนสักนิด

พวกเคเบิ้ลและเอ็กซ์ฟอร์ซ เทเลพอร์ทกลับมาที่ฐาน

พอมาถึงฐานทัพ

โคลอสซัสก็กระชากคอเสื้อเคเบิ้ลอย่างโกรธเคือง

Colossus : คุณหลอกผมนี่ !!

โดมิโนจะเข้าไปห้ามแต่ฟอร์จบอกว่าให้ปล่อยพวกเขา

 โคลอสซัสหัวเสียกับภารกิจที่เพิ่งจบลง
(พวกที่เขาโจมตีเป็นองค์กรหนึ่งที่แสดงท่าทีต่อต้านมิวแตนท์)

Colossus : ในนั้นก็ยังมีคนดีอยู่ คนที่เป็นคนดี มีเกียรติ พยายามทำงานหนัก พวกเขาเป็นเพื่อนของเรา และเราฆ่าคนพวกนั้นไปแล้ว
Cable :  เราก็ทำเท่าที่ทำได้

Colossus : เราไม่ต้องทำอะไรก็ได้ และ หลังจากเราอัดพวกอเวนเจอร์ เราก็หนีและหลบซ่อน ตอนนี้เราดูเหมือนผู้ก่อการร้าย ดูเหมือนพวกคนขี้ขลาดที่ฆ่าคนแล้วต่อจากนั้นก็เผ่นแน่บ

Cable : ก็ไม่เห็นต้องไปสนใจว่าคนอื่นจะมองเรายังไงนี่

 โคลอสซัสได้ยินแบบนั้นก็ซัดใส่เคเบิ้ลจนกำแพงร้าว

เคเบิ้ลก้มตัวหลบทัน และ เขากดอุปกรณ์บางอย่างที่ติดบนชุดของโคลอสซัส
เมื่อกดปุ่ม โคลอสซัสก็เปลี่ยนจากร่างโลหะกลับมาเป็นร่างมนุษย์ ทำให้เคเบิ้ลล็อกตัวโคลอสซัสให้อยู่นิ่งๆได้

Cable : เอาล่ะ ฉันขอโทษ พีท(โคลอสซัส) มันออกนอกลู่นอกทาง ฉันเป็นคนทำ

Calble : แต่ กำปั้นเมื่อกี้นี้ ฆ่าฉันได้  ดีนะ ฉันตั้งการ์ดทัน แล้วนายก็ยั้งมือเอาไว้บ้าง

X- หลังจาก ตอนจบของเล่ม 1

ชายหาดไมอามี่ นักข่าวรายงานว่า

เรือเดินสมุทรพุ่งเกยชายหาดด้านหน้าโรงแรมติดชายฝั่งของสตาร์ก

ผู้โดยสาร 500 คนถูกเทกโนโลยีชนิดหนึ่งแพร่พันธุ์และกำลังแพร่กระจายไปเรื่อยๆ

ถึงแม้เจ้าหน้าที่จากหน่วย S.H.I.E.L.D มาถึงแล้วก็ยังระงับเหตุไม่ได้





Forge : คุณแน่ใจนะ จะเอาแบบนี้ ?

โดมิโนเตรียมตัวออกไปที่เกิดเหตุ

เคเบิ้ลบอกว่าเขาน่าจะเป็นคนไป

Dr.nemesis : เออ นายน่าจะไป  แต่ซวยหน่อย นายมีภาระกิจเอาตัวรอดให้ได้จากการผ่าสมองฉุกเฉินก่อน

ฟอร์จ ส่งอุปกรณ์บางอย่างให้โดมิโน


Forge : ใช้มันนะถ้าคุณตกอยู่ในสถานการณ์คับขัน
Forge : คุณต้องระวังตัว เท่าที่เห็น ถ้าไวรัสสัมผัสผิวหนังคุณได้ ก็จบเกมส์

Dr.nemesis :  ขณะเดียวกัน คุณยินดีที่จะเก็บตัวอย่างไวรัสมาให้ผมทีได้ไหม ?

Domino : ได้สิ ทำไมจะไม่ได้ล่ะ ?

โฮปติดเจ็ทแพ็กเข้าที่หลังรออยู่

Domino : โฮป เธอทำอะไรน่ะ

Hope : ไปด้วยกัน

แล้วสองสาวก็พุ่งผ่านประตูเทเลพอร์ทไป ( ผู้ชายทีมนี้ช่างแมนนัก ปล่อยผู้หญิงไปลุย )

เมื่อมาถึงหาดไมอามี่

โดมิโน่บอกว่าดูสถานการณ์แย่กว่าที่เห็นในทีวี

โดมิโน่และโฮปก็พุ่งเข้าไปในที่เกิดเหตุ

อีกด้าน ดร.เนเมซิสกำลังผ่าตัดเปิดกระโหลกเคเบิ้ลโดยมีฟอร์จเป็นผู้ช่วย

พวกเขาต้องตกตะลึง

เพราะพวกเขาพบอะไรบางอย่างในสมองของเคเบิ้ล

Forge : นั่นมันอะไร?

Dr.nemesis : ปัญหาแหละ

ปัญหาร้ายแรงที่สุดที่เกี่ยวกับสมอง

โฮปช่วยพวกผู้ประสบภัยออกมา

นักข่าวก็รายงานสถานการณ์อย่างต่อเนื่อง

ตากล้อง : นั่นเธอไง ฮีโร่หญิงของพวกเรา

นักข่าว :ใช่มั้ย-- นั่น โฮป ซัมเมอร์ส

โฮปบ่นว่าโดมิโนยืมเจ็ทแพ็กไป เธอเลยต้องเหลือทางเลือกแค่มอร์เตอร์ไซด์
เธอบิดจนทรายกระเด็นใส่นักข่าว

แต่นักข่าวก็รายงานต่อไป

นักข่าว : ข่าวด่วนครับ ต่อหน้าต่อตาของพวกเราเลย โฮป ซัมเมอร์ส ฮีโร่มิวแตนท์วัยรุ่นจากสถานการณ์ความขัดแย้งของอเวนเจอร์และเอ็กซ์เมนเธอกำลังเสี่ยงชีวิตเพื่อช่วยผู้บริสุทธิ์บนหาดไมอามี่ให้ปลอดภัย  เธอจะเข้าไปในกระท่อมได้ทันเวลามั้ย ? เธอจะเอาตัวเด็กน้อยออกมาก่อนที่เทกโนออร์กานิกไวรัสจะกลืนกินทั้งคู่ได้้หรือไม่ ? เราคงทำได้แค่เฝ้าดูและสวดภาวนาให้เธอทำได้ ครับ

โฮปพุ่งมอร์เตอร์ไซด์เข้าไปแล้วกระโจนคว้าตัวเด็กออกมาได้อย่างฉิวเฉียดและร่วงบนหาดทราย

นักข่าวรีบเข้ามาขอสัมภาษณ์

นักข่าว : คุณซัมเมอร์สครับ มันเหลือเชื่อมาก คุณรู้สึกยังไงบ้างที่ได้เสี่ยงชีวิตเพื่อช่วยเด็กที่ไร้เดียงสาครับ ?

โฮป : มัน..เจ็บนะ(เฟร้ย)

อีกด้านโดมิโน่ก็เก็บตัวอย่างไวรัสให้ดร.เนเมซิส สำเร็จ

แต่คุยกับฟอร์จเพลินจนบินไปชนกับยานของหน่วย S.H.I.E.L.D ที่กำลังโดนไวรัสกิน

จนร่วง

Domino : ตอนนี้ ฉันเพิ่งร่วง หมดทั้งเวลาและชายหาดแล้ว

Forge : เกิดอะไรขึ้น

Domino : ไม่มีเวลาอธิบาย ( ไวรัสมาล้อมเดี้ยนไว้หมดแล้วค่ะ )

โดมิโนหยิบอุปกรณ์ที่ฟอร์จให้มาถือไว้

Domino : แต่ฉันสัญญากับนายเลย ถ้าหากของเล่นของนายมันใช้การได้ล่ะก็--

โดมิโนหยิบอุปกรณ์ที่ฟอร์จเข้าใส่ไวรัส

Domino : นายกับฉัน คืนนี้เรามาดื่มให้เมาหมากันเหอะ

SPLOSH ชะแว้บ

แสงสว่างเจิดจ้า

Forge : ยังดีอยู่ไหม ?

Domino : ยังอยู่

Forge : เราได้ดื่มกันแล้วสิ

ดูเหมือนไวรัสจะหมดฤทธิ์แล้ว

Domino : ใช่ เราได้ดื่มกันแน่

นักข่าวรายงานออกไปว่าไวรัสบนหาดไมอามี่กลายเป็นขี้เถ้าไปแล้ว

ส่วนโฮปกับโดมิโน่ก็รีบกลับไปที่ฐานทัำพ

Hope : คุณทำอะไรกับเจ็ทแพ็กของหนูน่ะ(พังตอนตกลงมา)

Domino : แล้วฉันจะซื้อให้ใหม่อันนึงน่า

ที่ไหนสักแห่งมีคนสองคนกำลังดูรายงานข่าว

นักข่าวแสดงความขอบคุณโฮป ซัมเมอร์ส ในเหตุการณ์นี้

บุคคล ?1 : นายคิดว่าไงล่ะ ?
บุคคล ?2 : เรื่องอะไร ?
บุคคล ?1 : นายคิดว่าเราจะได้รับความสนใจจากเขาไหมล่ะ ?

บุคคลลึกลับทั้งสองน่าจะอยู่เบื้อหลังของเรื่องทั้งหมดที่หาดไมอามี่

เคเบิ้ลตื่นจากการผ่าตัด ดูเหมือนเวลาจะผ่านไปหลายวัน

เขาตื่นขึ้นมาและพบโฮปนอนหลับอยู่ข้างๆ

Domino : โฮปมานอนอยู่แบบนั้นทุกคืน รอให้นายฟื้น ครอบครัวบุญธรรมที่ทำตัวเฮงซวย

Cable : เธอเป็นเด็กน่ารักอิ้ปหายเลยล่ะ

Domino :นี่จะออกไปที่ไหนสักแห่งใช่มั้ย ?

Cable : ก็พยายามอยู่

Domino : ตอนนี้สองโมงเช้าเอง ?  หลังจากคุณนอนมาหลายวันหลังผ่าสมองนะ ?

Cable : มันเป็นเรื่องสำคัญนะ ผมจะกลับมาแน่

เคเบิ้ลหยิบเกราะและอุปกรณ์บางอย่าง เขาจะออกไปที่ไหนสักแห่ง

Domino : คุณกำลังจะตาย สมองของคุณกำลังบวมมากขึ้น

Cable : ----

Domino : ดี....

Domino : ฉันมาติดอยู่ที่นี่ เก็บความลับจากลูกสาวคุณ รอให้คุณฟื้น  รู้ว่าอะไรดีและเยี่ยม คุณควรจะมองหน้าฉันที่กำลังจะทึ้งคุณเป็นชิ้น...

Domino : ตลอดเลยนะ ...เนเมซิสทำเท่าที่เขาทำได้ จัดการสิ่งที่เป็นต้นเหตุของการปวดหัว แต่เขารักษามันไม่ได้ บอกด้วยว่า บางทีคุณอาจจะ...

Cable : เขารักษาเพียงพอแล้ว ดอม(ชื่อเล่นของโดมิโน)

Cable : การปวดหัวทุกครั้งมาจากสิ่งที่ผมเห็นและตอนนี้มันชัดแล้ว มันคืออนาคตที่ผมมองเห็น มันอธิบายไม่ได้หรอก แต่นั่นต้องจัดการ

Cable :  นั่นคือข่าวร้ายที่กำลังจ่อคอหอยเราอยู่ ผมคิดว่า ผมต้องเผชิญหน้ากับมัน ช่วยโลกอีกสักครั้ง

Domino : ช่วยโลก นั่นแผนของคุณเหรอ สมองคุณมันกำลังจะระเบิดออกมาจากกระโหลก แนธ

Domino : ลืมเรื่องจะไปช่วยโลกนั่นเลยจะได้เก็บชีวิตพังๆของคุณไว้ตลอดกาล ที่นอนนั่นคือเด็กผู้หญิงอายุสิบหกที่เหมือนกับคุณเอามากๆ ฉันอยากจะชกเธอสักหมัดที่เธอเอาคุณกลับมาได้แค่นาทีเดียว
และคุณยังมีรอยเย็บอยู่ในกระโหลก แถมจะหนีเธอไปกลางดึก

Domino : ตอนที่มันต้องพอมันก็ต้องพอใช่มั้ย ? ไม่ต้องมีใครมาช่วยโลกสักครั้งได้มั้ย ? คุณไม่ต้องทำได้มั้ย ?

Cable : นั่นคือสิ่งที่ผมต้องพยายามทำ

Domino : ดี

Cable : ผมก็อยากถอนตัวเหมือนที่คุณพูด คิดให้ออกว่าจะเป็นพ่อแบบไหนโดยไม่ต้องสนใจอะไร

Domino : นั่นเป็นสัญญาณที่ดี ทำเลยสิ จงทำอย่างนั้นเลยคุณ

Domino :  นี่เป็นเรื่องใหม่ มันอยู่ในหัวผมแล้ว นีน่า ผมไม่เพิกเฉยต่อมันหรอก

เคเบิ้ลรู้ดีว่าตัวเขาต้องพักและต้องหัดทำหน้าที่พ่อ แต่เขาก็ต้องออกไปอยู่ดี

Cable : ผมต้องยับยั้งสิ่งที่กำลังมาถึง เพราะ ไม่มีใครทำได้. หลังจากนั้นแล้ว บางทีนะ--มันคงจะดีเหมือนกัน

" เราจะมาดูกันต่อว่า มันเป็นไปยังไง "
X-วิทยาลัยศิลปกรรมเมืองชิคาโก้ หลังหมดเวลาทำการ
เคเบิ้ลมาพบกับโคลอสซัสที่มาเก็บตัวที่นี่

Cable : เฮ้ พีท

Colossus : ผมไม่อยากมีปัญหาอะไรอีก

Cable : ไม่ได้ทำให้นายยุ่งอะไรหรอก

Cable : ดีเลยนะ ใช้เวลาในพิพิธภัณฑ์หลังหมดเวลาทำการ

Colossus : หัวหน้ารปภ.เป็นเพื่อนผม

Cable : ฉันรู้

เคเบิ้ลหยิบชุดเกราะให้กับโคลอสซัส

Cable : นี่มันสร้างมาเพื่อนาย มันจะช่วยนายควบคุมพลัง ทำให้นายเป็นอันหนึ่งอันเดียวกัน

Colossus หันมา ดูเหมือนว่าผิวโลหะของเขาจะเสียการควบคุม เหมือนผิวโลหะของเขาไหลไปมาบนร่างกายและไม่เสถียร

Colossus : คุณหาผมเจอได้ไง ? และทำไมคุณรู้เรื่องพลังของผม ?

Cable : ฉันรู้อะไรใหม่ๆมากมายเมื่อสายไป ได้ยินว่านายอยากอยู่คนเดียว ฉันรับได้แต่ฉันก็มีงานให้พวกนายทุกคนเหมือนกัน

Colossus : ผมไม่ใช่ซุปเปอร์ฮีโร่ ไม่มีอีกแล้ว

Cable : ใช่สิ เยี่ยมเลยล่ะ..

Cable : มันไม่ใช่งานประเภทนั้นหรอก

ไม่ใช่งานของซุปเปอร์ฮีโร่ แล้วงานอะไร และ ใครอยู่เบื้องหลังการกลับมาของเทกโนออร์กานิกไวรัส

โปรดติดตามตอนต่อไป